Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις.
ἡ δὲ εἶπε· ναί, Κύριε· καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψυχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν. (Ματθ. 15, 26-27)
Εκείνος της αποκρίθηκε: «Δεν είναι σωστό να πάρει κανείς το ψωμί των παιδιών και να το πετάξει στα σκυλάκια».
«Ναι, Κύριε», είπε εκείνη, «αλλά και τα σκυλάκια τρώνε από τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι των κυρίων τους».
Φαίνεται αυστηρή και προσβλητική η απάντηση του Ιησού στο αίτημα για βοήθεια της Χαναναίας. Την πνευματική τροφή που προορίζεται για τα τέκνα, εννοεί τους Ιουδαίους δεν πρέπει να δωθεί για να φάνε τα σκυλάκια (δηλ. τα οικόσιτα σκυλιά), εννοώντας τους πέριξ ειδολωλατικούς λαούς. Αντί να προσφέρει βοήθεια την είπε σκυλάκι! Γιατί αυτή η στάση; Διότι θα ήταν πιθανό η Χαναναία απλά λόγῳ της ανάγκης της να ζητούσε βοήθεια και μες την απελπισία της να προσέτρεχε και αλλού, μιας και στη δική της θρησκεία δεν βρήκε αυτό που ζητούσε. Τι είχε να χάσει άλλωστε... Επίσης, διότι όσοι ζητάμε βοήθεια, ενίοτε τη ζητάμε καταχρηστικά και επιπόλαια με αποτέλεσμα, αν δεν ικανοποιηθεί το αίτημά μας, να γκρινιάξουμε, να νευριάσουμε και να προβούμε σε απρέπειες! Δοκίμασε λοιπόν με αυτόν τον αυστηρό τρόπο την ειδωλολάτρισσα γυναίκα για να φανούν οι πραγματικές της προθέσεις. Ήξερε, ως Θεός που είναι, ο Ιησούς τι έκρυβε μέσα της και της επέτρεψε με αυτόν τον τρόπο να το φανερώσει, για να πάρουν ένα μάθημα οι παριστάμενοι αλλά και εμείς.
Η γυναίκα αντί οποιαδήποτε αρνητικής συμπεριφοράς, συνόδεψε την πίστη της με κάτι εξίσου δύσκολο για εμάς. Την ταπεινότητα. «Ναι, σκυλάκι είμαι που δεν ζητώ παρά ένα ψίχουλο!». Δεν πήγε να στερήσει την τροφή των τέκνων, αλλά να πάρει κάτι από το περίσσευμα που θα ξέπεφτε. Αυτό το ψίχουλο θα της ήταν αρκετό! Κατάλαβε, δίχως να γνωρίζει για το Μεσσία, ότι αυτό που προσέφερε ο Ιησούς ήταν κάτι σωτήριο. Ταπεινώθηκε στη δοκιμασία για το ελάχιστο, το οποίο θα ήταν μεγάλο και υπεραρκετό. Και ας μην προορίζονταν εκείνη τη στιγμή γι' αυτήν, σαν το ψωμί των παιδιών. Και μη λησμονούμε, ότι ενίοτε τα τέκνα δείχνουν λιγότερη ευγνωμοσύνη απ' ότι τα «κυνάρια», όπως οι Ιουδαίοι στον Κύριο...
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, και εδώ.
