Ημέρες παρατεταμένης αναμονής και φόβου αυτές που ζούμε. Όχι αναμονής των Χριστουγέννων, αλλά αναμονής του τέλους του εγκλεισμού, του ανοίγματος των καταστημάτων, της έλευσης του εμβολίου. Και φόβου: του κορωνοϊού, της οικονομικής δυσπραγίας, των πιθανών παρενεργειών του εμβολίου (που δεν πρόκειται να μας τις πουν, παίζονται πολλά λεφτά). Σε μια βροχερή μέρα, και με τίποτα να υπάρχει που να δίνει φέρνει αισιοδοξία και ελπίδα, καλύτερα να καταφύγουμε στο καλό διάβασμα. Παρακάτω παραθέτω το ποίημα του Κίπλινγκ «When ’Omer Smote ’Is Bloomin’ Lyre» όπως το βρήκα σε μετάφραση, στο βιβλίο του Alberto Manguel «ΟΜΗΡΟΣ ΚΑΙ ΟΔΥΣΣΕΙΑ, Η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΕΠΟΥΣ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ». Δεν έχουμε κλείσει το μάτι στον Όμηρο, ούτε καθόμαστε να ασχοληθούμε καν με αυτόν. Θα ήταν πολύ καλύτερα τέτοιες μέρες...
