Ήθελα τελευταία μέρα του χρόνου να κάνω μια ανασκόπηση του blog. Μόνο που τα στατιστικά δεν θα ενδιέφεραν κανέναν, οπότε και αντί ανασκόπησης, θα ασχοληθώ με κάτι... λιγότερο τετριμμένο. Στο παρά ένα λοιπόν, διαλέγω να δημοσιεύσω αυτήν την ανάρτηση. Όχι δεν θα βάλω τα σχετικές τυποποιημένες ευχές για υγεία, ευτυχία κλπ. Δεν έχει κανένα νόημα. Βαρετά και κούφια λόγια.
Όταν ο προορισμός είναι προς το γκρεμό, είτε στο βαγόνι με Νο το 2012 είσαι, είτε στο επόμενο βαγόνι με Νο 2013, στο ίδιο σημείο θα πας. Τα προβλήματα δεν παραγράφονται, αλλά επιδεινώνονται. Και όσο να τα ξωρκίζεις με το χιούμορ, δεν εξαλείφονται. Σ' αυτό το blog, έβαλα πολύ χιούμορ. Ε, και; Όταν έρχεται το βράδυ, δεν είναι λίγοι που πολύ θα ήθελαν να μην ξημερώσει... Κάθε πρωί η ημέρα γίνεται αρένα με νηστικά θηρία...
Όχι, δεν είμαι από τους αισιόδοξους. Βλέπω σιγά σιγά την εσωστρέφεια να διαδέχεται τη μελαγχολία, και τα νεύρα την κούραση. Το 2013 δεν θα είναι αίσιο και ευτυχές. Πορεία προς το Γολγοθά θα είναι, χωρίς τον Κυρηναίο να δώσει καμιά ανάσα στο κουβάλημα του σταυρού... Σήμερα, θα γελάσουμε, θα πούμε τις χαζοευχές μας, θα προσπαθήσουμε να περάσουμε καλά. Μόνο που έχουμε και το μέλλον μπροστά μας. Δυσοίωνο...
Έβαλα σε κάποια blogs ευχές. Ίσως θα έπρεπε να τις σβήσω. Δεν θα το κάνω. Μια τελευταία ελπίδα μήπως και πιάσουν... Μακάρι να πηγαίναμε κατευθείαν στην μεθεπόμενη χρονιά! Ή στην παραμεθεπόμενη! Εν πάσει περιπτώσει, ότι είναι να γίνει, ας γίνει. Θα εξαντληθούν και τα τελευταία αποθέματα αντοχών και υπομονής. Και μετά; Προς το παρόν σιωπή για το μετά. Το εορταστικό κλίμα, θα εξανεμιστεί πολύ γρήγορα. Και ο χειμώνας θα θεριέψει για τα καλά.
Αυτά τα ολίγα από μένα.
Καλό αγώνα.
