Θα ακούσουμε σήμερα σε ήχο δ' το παρακάτω τροπάριο της ε' ωδής:
Εὐρύχωρον σκήνωμα, τοῦ Λόγου χαῖρε Ἄχραντε, κόχλος ἡ τόν, θεῖον μαργαρίτην, προαγαγοῦσα, χαῖρε πανθαύμαστε, πάντων πρὸς Θεὸν καταλλαγὴ τῶν μακαριζόντων σε, Θεοτόκε ἑκάστοτε.
Χαίρε Άχραντε που έγινες η ευρύχωρη κατοικία του Λόγου. Χαίρε πανθαύμαστε, που είσαι το όστρακο απ'το οποίο προήλθε το θείο μαργαριτάρι. Εσύ Θεοτόκε που είσαι η προς το Θεό συμφιλίωση και καταλλαγή αυτών που κάθε φορά σε μακαρίζουν.
Η Παναγία έγινε η κατοικία του Λόγου, μιας και ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν (Ιω. 1, 14) και μάλιστα ευρύχωρη. Για να ενανθρωπιστεί ο Λόγος, πέρασε μέσα από άνθρωπο. Δεν ήταν κάποιο φάντασμα. Η μικρή βιολογική μήτρα της Θεοτόκου έγινε μεγάλη και πλατιά με μυστηριακό τρόπο, για να χωρέσει αυτόν που οι διαστάσεις του είναι πέραν του χώρου και του χρόνου. Την παρομοιάζει ο ι. υμνογράφος με όστρακο που έχει μέσα του μαργαριτάρι. Βέβαια, το όστρακο μετά το άνοιγμα παραμένει ανοιχτό, ενώ η μήτρα της Μαρίας έμεινε μετά τη γέννηση παντοτινά κλειστή. Το μαργαριτάρι που βγήκε, ο Ιησούς, είναι τόσο πολύτιμο που ομόρφηνε τον άσχημο από την αμαρτία κόσμο. Επέφερε την συμφιλίωση και την καταλλαγή του παραστρατημένου ανθρώπου με το το Δημιουργό του. Ένωσε στην Εκκλησία Θεό και άνθρωπο σε μια αδιαχώριστη και αδιάσπαστη ένωση αγάπης και φιλίας.
Εὐρύχωρον σκήνωμα, τοῦ Λόγου χαῖρε Ἄχραντε, κόχλος ἡ τόν, θεῖον μαργαρίτην, προαγαγοῦσα, χαῖρε πανθαύμαστε, πάντων πρὸς Θεὸν καταλλαγὴ τῶν μακαριζόντων σε, Θεοτόκε ἑκάστοτε.
Χαίρε Άχραντε που έγινες η ευρύχωρη κατοικία του Λόγου. Χαίρε πανθαύμαστε, που είσαι το όστρακο απ'το οποίο προήλθε το θείο μαργαριτάρι. Εσύ Θεοτόκε που είσαι η προς το Θεό συμφιλίωση και καταλλαγή αυτών που κάθε φορά σε μακαρίζουν.
Η Παναγία έγινε η κατοικία του Λόγου, μιας και ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν (Ιω. 1, 14) και μάλιστα ευρύχωρη. Για να ενανθρωπιστεί ο Λόγος, πέρασε μέσα από άνθρωπο. Δεν ήταν κάποιο φάντασμα. Η μικρή βιολογική μήτρα της Θεοτόκου έγινε μεγάλη και πλατιά με μυστηριακό τρόπο, για να χωρέσει αυτόν που οι διαστάσεις του είναι πέραν του χώρου και του χρόνου. Την παρομοιάζει ο ι. υμνογράφος με όστρακο που έχει μέσα του μαργαριτάρι. Βέβαια, το όστρακο μετά το άνοιγμα παραμένει ανοιχτό, ενώ η μήτρα της Μαρίας έμεινε μετά τη γέννηση παντοτινά κλειστή. Το μαργαριτάρι που βγήκε, ο Ιησούς, είναι τόσο πολύτιμο που ομόρφηνε τον άσχημο από την αμαρτία κόσμο. Επέφερε την συμφιλίωση και την καταλλαγή του παραστρατημένου ανθρώπου με το το Δημιουργό του. Ένωσε στην Εκκλησία Θεό και άνθρωπο σε μια αδιαχώριστη και αδιάσπαστη ένωση αγάπης και φιλίας.
