Λέει στους μαθητές ο Ιησούς στην αυριανή περικοπή:
οἱ πατέρες ἡμῶν ἐν τῷ ὄρει τούτῳ προσεκύνησαν· καὶ ὑμεῖς λέγετε ὅτι ἐν Ἱεροσολύμοις ἐστὶν ὁ τόπος ὅπου δεῖ προσκυνεῖν.
λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· γύναι, πίστευσόν μοι ὅτι ἔρχεται ὥρα ὅτε οὔτε ἐν τῷ ὄρει τούτῳ οὔτε ἐν Ἱεροσολύμοις προσκυνήσετε τῷ πατρί. (Ιω. 4, 20-21)
οι προπάτορές μας λάτρεψαν το Θεό σ’ αυτό το βουνό· εσείς όμως λέτε ότι στα Ιεροσόλυμα βρίσκεται ο τόπος όπου πρέπει κανείς να τον λατρεύει». Της λέει τότε ο Ιησούς, «Πίστεψέ με, γυναίκα, είναι κοντά ο καιρός που δε θα λατρεύετε ούτε σ’ αυτό το βουνό ούτε στα Ιεροσόλυμα τον Πατέρα».
Η Σαμαρείτιδα δεν καυχήθηκε στον Ιησού για την καταγωγή της, (οι Σαμαρείτες θεωρούνταν από τους Ιουδαίους αιρετικοί και ειδωλολάτρες) και του έθεσε ένα ερώτημα με καλή πίστη και διάθεση μάθησης. Όχι σαν τους γραμματείς και τους Φαρισαίους που προσπαθούσαν να Τον παγιδεύσουν και να τον αποστομώσουν. Έθεσε μια από τις διαφορές που είχαν με τους Ιουδαίους ζητώντας προφανώς να μάθει την άποψη του Ιησού περί αυτού. Άδραξε την ευκαιρία να μάθει και να γνωρίσει το τι πρέσβευε ο Ιησούς (μιας και στον στίχο 19 τον θεώρησε προφήτη) δείχνοντας ότι «διψούσε» και πνευματικώς. Αν ήθελε να επιδείξει ότι η φυλή της ήταν ανώτερη και ορθότερη, προφανώς θα κόμπαζε πως οι Σαμαρείτες έπρατταν σωστά. Εντούτοις, συνετά και με προθυμία προτίμησε να ικανοποιήσει την πνευματική της «δίψα». Τον ρώτησε τι λέει για το ότι οι μεν προπάτορες λάτρευσαν το Θεό στο όρος Γαριζείν (αυτό το όρος του έδειξε), ενώ οι Ιουδαίοι θέτουν ως τόπο λατρείας τα Ιεροσόλυμα. Ποιός δηλαδή είναι καλύτερος τόπος για προσκύνηση και λατρεία. Σημειωτέον δε, ότι στους πρόποδες του Γαριζείν υπάρχει το γνωστό φρέαρ του Ιακώβου.
Ο Ιησούς δεν παίρνει θέση σε αυτό το ερώτημα. Προτιμά να δώσει την απάντηση έμμεσα λέγοντας μία προφητεία. Μπροστά στην καλή πίστη και την πνευματική δίψα της Σαμαρείτιδας προτίμησε αντί να της αραδιάσει επιχειρήματα μέσα από ερμηνείες του νόμου, όπως θα έκαναν οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι για να επιδείξουν τις γνώσεις τους, να της δώσει κάτι περισσότερο: Μια πληροφορία από το μέλλον και μια περαιτέρω γνώση για τον Θεό. Όχι τον Πατέρα σε σχέση με την υιότητα του Κυρίου, αλλά το Θεό ως πατέρα όλων. Δεν θα υπάρχουν αποκλειστικοί τόποι για τη λατρεία του Θεού και θα πάψουν οι τοπικές διακρίσεις. Δεν της είπε βέβαια το πότε θα συμβεί αυτό, αλλά σίγουρα της έδωσε ελπίδα πως έτσι θα πάψουν οι διαφορές σε όσους πιστέψουν στον αληθινό Θεό και πλέον αντί να καυχώνται για τους προγόνους τους, θα χαίρονται ως τέκνα Του. Δεν έχει θέλει συγκεκριμένο τόπο λατρείας ο Θεός, αλλά αρκείται στην πίστη. Συνεπώς λοιπόν στην απορία της Σαμαρείτιδας, ο Ιησούς της έδειξε πως την αντιπαράθεση, θα την αντικαταστήσει η ενότητα. Ο Θεός δεν είναι μόνο για τους μεν, ή μόνο για τους δε, αλλά για όλους.
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.
