Mαζί με τον Xριστό έχω συσταυρωθεί·
Ο απ. Παύλος λέει μια πολύ «βαριά κουβέντα»! Λέει κάτι που ουσιαστικά πρέπει να κάνει όποιος θέλει να είναι πραγματικά χριστιανός. Όχι βέβαια κυριολεκτικά. Το να σταυρωθεί κανείς μαζί με το Χριστό, σημαίνει όχι απλά να σηκώνει το σταυρό του και να τον ακολουθεί (Μαρκ. 8, 34) αλλά να μετέχει στο πάθος Του εκουσίως! Να σταυρώνει τον αμαρτωλό εαυτό του, να τον θανατώνει, για να μπορέσει να τον επανεκκινήσει για να επανέλθει στην οδό που οδηγεί στην ουράνια βασιλεία. Η πορεία μας δεν είναι μόνο να έχουμε επ' ώμου ένα βαρύ σταυρό. Αλλά σ' αυτόν να σταυρωνόμαστε ώστε να επιτύχουμε την ριζική ανακαίνιση. Ο Χριστός πάνω στο σταυρό θανάτωσε τις όλες αμαρτίες του κόσμου, εμείς στο δικό μας σταυρό θα θανατώσουμε τις δικές μας. Με την ανάστασή Του ο Κύριος έσπασε τις αλυσίδες του θανάτου και ξανάνοιξε τις πύλες του παραδείσου. Διά της χάριτός Του, θα αναστηθούμε αφήνοντας πίσω μας το θάνατο και θα κερδίσουμε τον χαμένο μας προορισμό. Όσο λοιπόν κουβαλούμε το σταυρό μας, τόσο βρισκόμαστε στο δρόμο της σωτηρίας. Όσο σταυρωνόμαστε, όπως ο Κύριος για εμάς, τόσο θα μετέχουμε στη σωτηρία και θα προγευόμαστε την ουράνια βασιλεία. Πράγμα ωστόσο καθόλου εύκολο, εντούτοις όχι ακατόρθωτο.
Άλλα σχόλια για τη σημερινή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, και εδώ.
