- Αν σου έλεγαν να διαλέξεις για να φας ένα μήλο από έναν πάγκο, όπου όλα τα μήλα είναι σάπια, θα διάλεγες; Όχι βέβαια.
- Αν σου έλεγαν να κάτσεις να τζογάρεις τα λεφτά σου στο πόκερ σε ένα τραπέζι όπου χρησιμοποιείται σημαδεμένη τράπουλα, θα καθόσουν; Ασφαλώς όχι.
- Αν σου πρότειναν να διαλέξεις κάποιο συνέταιρο ανάμεσα σε 5 απατεώνες, θα επέλεγες κάποιον; Εννοείται πως όχι.
- Αν για την ασθένειά σου, 5 γείτονές σου (όχι γιατροί), σου υποδεικνύουν 5 διαφορετικά φάρμακα, θα επέλεγες κάποιο; Αυτονόητο το όχι!
Φαντάσου να σου έλεγαν ότι αν αρνηθείς να επιλέξεις σε κάποιο από τα παραπάνω, δεν είσαι υπεύθυνος και σοβαρός, και με την αρνητική σου στάση, δείχνεις άβουλος, ωχαδελφιστής, κλπ, κλπ.
Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τις προσεχείς εκλογές. Ξαφνικά τα συνήθη λαμόγια, μας βομβαρδίζουν ότι τάχα έχουν όραμα για τον τόπο, ενώ το μόνο όραμα που έχουν δεν είναι παρά μόνο η τσέπη τους. Αντί να πω περισσότερα για το σύνολο των πολιτικάντηδων, θα πω, πως τώρα αυτό που τους χρειάζεται είναι η αποχή. Περιμένουν πως και πως το αποτέλεσμα μιας και οι βουλευτικές δεν είναι μακριά, λόγῳ εκλογής προέδρου το Μάρτιο του 2015.
Ναι, αποχή. Μπορεί αυτή η στάση στην αρχαία Αθήνα να μην ήταν αποδεκτή και να αποδοκίμαζαν την «ιδιωτεία», αλλά δεν το ίδιο πολίτευμα με το σημερινό. Τότε είχαν Δημοκρατία την οποία διείπε ο νόμος, τώρα έχουμε μια «ελιτιστική» (για να θυμηθώ το Max Weber) αντιπροσωπευτική δημοκρατία, την οποία διέπει η παράκαμψη του νόμου! Στο Αθηναϊκό πολίτευμα πολλά αξιώματα δίνονταν με κλήρωση χωρίς να λαμβάνεται υπ' όψιν αν είναι κανείς πλούσιος ή φτωχός. Που να τολμήσουν να κάνουν κάτι τέτοιο οι σημερινοί πολιτικάντηδες που διορίζουν τους δικούς τους... Εν πάσι περιπτώσει θα τους γυρίσω την πλάτη! Ως πολιτική πράξη...
Η ψήφος μου δεν έχει δύναμη, από μόνη της. Όποιον και να ψηφίσω, τα λαμόγια κερδίζουν. Πως γίνεται αυτό; Αφού όλοι οι υποψήφιοι είναι λαμόγια... Αν ψηφίσεις μικρό κόμμα που δεν θα βγει, άκυρο ή λευκό τότε την ψήφο σου στη β' κατανομή θα την πάρει το λαμόγιο που θα πρωτεύσει! Έμμεσα πάλι τους μεγάλους ψηφίζεις! Δυστυχώς (για εμάς) οι σοβαροί άνθρωποι σ' αυτόν τον τόπο δεν πολιτεύονται επειδή έχουν αξιοπρέπεια...
Ψηφίζεις τα κόμματα εξουσίας; Νομιμοποιείς τις κομπίνες τους!
Ψηφίζεις τα μικρότερα κόμματα της Βουλής; Τρίβουν τα χέρια τους γιατί θα τσεπώσουν την επιχορήγηση από τον δημόσιο κορβανά, ήτοι το υστέρημα του λαού!
Το πως τα καταφέρνουν τα κόμματα, ενώ να τσεπώνουν εκατομμύρια από την επιχορήγηση και ταυτόχρονα να χρωστούν κάμποσα εκατομμύρια στις τράπεζες... Και να πεις ότι δίνουν κάτι στους φτωχούς... Αντίθετα έχουν αναπτύξει πλήρη επιχειρηματολογία για το αντίθετο!
Η αποχή λοιπόν είναι μονόδρομος. Για να πάψουν οι εκλογές να δίνουν το άλλοθι και σε πολίτες και σε πολιτικάντηδες. Ως στάση αποδοκιμασίας. Και ας πάνε στην ευρωβουλή, τραγουδιστές, ποδοσφαιριστές, ηθοποιοί, δημοσιογράφοι, όχι γιατί είναι άξιοι, αλλά επειδή θα εξαργυρώσουν τη δημοτικότητά τους. Με τέτοια κριτήρια ψηφίζουμε...
Αντί επιλόγου, αφενός θα θυμίσω αυτό που έλεγε ο Σόλων (δες εδώ): ὡς κακά πλεῖστα πόλει δυσνομίη παρέχει, εὐνομή δέ εὒκοσμα καί ἂρτια πάντ’ ἀποφαίνει και θ’ἃμα τοῖσ’ἀδίκοισ’ ἀμφιτίθησι πέδας. (αμέτρητες συμφορές στην πόλη προκαλεί η περιφρόνηση των νόμων, ενώ η εύρυθμη λειτουργία τους όλα τα εμφανίζει όμορφα και αρμονικά και ακόμα γίνεται φραγμός στους άδικους.) Αφετέρου θα ξαναβάλω μια παλιά μου γελοιογραφία, που την θεωρώ μονίμως αέναη...
