Ακούμε σήμερα στα απόστιχα, το εξής ιδιόμελο σε ήχο βαρύ:
Ἰδού σοι τὸ τάλαντον, ὁ Δεσπότης ἐμπιστεύει ψυχή μου, φόβῳ δέξαι τὸ χάρισμα, δάνεισαι τῷ δεδωκότι, διάδος πτωχοῖς, καὶ κτῆσαι φίλον τὸν Κύριον, ἵνα στῇς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, ὅταν ἔλθῃ ἐν δόξῃ, καὶ ἀκούσῃς μακαρίας φωνῆς. Εἴσελθε δοῦλε, εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου σου. Αὐτῆς ἀξίωσόν με, Σωτὴρ τὸν πλανηθέντα, διὰ τὸ μέγα σου ἔλεος.
(Ιδού ψυχή μου, ο Δεσπότης σου εμπιστεύεται το τάλαντο. Δέξου το χάρισμα με φόβο, δάνεισε αυτόν που στο δάνεισε, δώσε στους φτωχούς και κάνε φίλο σου τον Κύριο για να σταθείς στα δεξιά του όταν έλθει με δόξα και ακούσεις τη μακαρία του φωνή: Είσελθε δούλε στη χαρά του Κυρίου σου. Αυτής αξίωσε κι εμένα Σωτήρα μου, τον πλανηθέντα, διά το μέγα έλεός σου.)
Ο ιερός υμνογράφος μας θυμίζει την παραβολή των ταλάντων (Ματθ. 25, 14-30). Το τάλαντο που μας δίνει ο Θεός είναι οι αρετές μας και πρέπει να το λαμβάνουμε από το Θεό με σεβασμό και υπευθυνότητα. Για να εισέλθουμε στην ουράνια βασιλεία πρέπει να το αξιοποιήσουμε. Αλίμονο στους ράθυμους και τους οκνηρούς. Πρέπει να δανείσουμε το Θεό που μας χάρισε τη ζωή και τις δεξιότητές μας. Αυτό γίνεται βοηθώντας τους φτωχούς. Έτσι κάνουμε φίλο μας το Χριστό και δείχνουμε ότι είμαστε άξιοι της δωρεάς Του. Όταν θα έρθει ένδοξος στη γη για να κρίνει, δεν θα δούμε το αυστηρό του πρόσωπο, αλλά φιλικά θα μας πει να εισέλθουμε στην ουράνια βασιλεία Του.
Το ακούμε εδώ:
Άλλα τροπάρια για τη σημερινή ημέρα εδώ, εδώ και εδώ.
