Ακούμε σήμερα, το εξής κάθισμα σε ήχο πλ. δ':
Τῶν παθῶν τοῦ Κυρίου τὰς ἀπαρχάς, ἡ παροῦσα ἡμέρα λαμπροφορεῖ. Δεῦτε οὖν φιλέορτοι, ὑπαντήσωμεν ᾄσμασιν· ὁ γὰρ Κτίστης ἔρχεται, σταυρὸν καταδέξασθαι, ἐτασμούς καὶ μάστιγας, Πιλάτῳ κρινόμενος· ὅθεν καὶ ἐκ δούλου ῥαπισθεὶς ἐπὶ κόρης· τὰ πάντα προσίεται, ἵνα σώσῃ τὸν ἄνθρωπον. Διὰ τοῦτο βοήσωμεν· Φιλάνθρωπε Χριστὲ ὁ Θεός, τῶν πταισμάτων δώρησαι τὴν ἄφεσιν, τοῖς προσκυνοῦσιν ἐν πίστει, τὰ ἄχραντα Πάθη σου.
(Την έναρξη των παθών του Κυρίου, η σημερινή ημέρα προβάλλει με λαμπρότητα. Ελάτε όσοι αγαπάτε τις γιορτές να προϋπαντήσουμε με άσματα (τον Κύριο). Διότι ο Κτίστης των πάντων έρχεται να υποστεί το σταυρικό θάνατο, να ανακριθεί και να μαστιγωθεί, δικαζόμενος από τον Πιλάτο. Έτσι, και θα δεχτεί ράπισμα στο πρόσωπο από δούλο. Τα πάντα υπομένει για να σώσει τον άνθρωπο. Γι' αυτό ας φωνάξουμε «φιλάνθρωπε Χριστέ ο Θεός, χάρισε την άφεση των πταισμάτων σ' αυτούς που με την πίστη προσκυνούν τα άχραντα πάθη σου.)
Ο ιερός υμνογράφος μας προσκαλεί να προϋπαντήσουμε το Χριστό με ύμνους, κάνοντας κάτι παρόμοιο με την θριαμβευτική υποδοχή που του έκαναν στην Ιερουσαλήμ. Με τη διαφορά ότι εμείς τον υποδεχόμαστε γνωρίζοντας ότι έρχεται για να υποστεί βασανιστήρια, καταδίκη, ακόμα και το χαστούκι του αναιδή δούλου του αρχιερέα Άννα, και τέλος το σταυρικό θάνατο. Ο Κύριος πορεύεται προς το Πάθος από αγάπη προς τον εκπεσόντα άνθρωπο. Με τη σταυρική Του θυσία, θα σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία και θα τον επαναφέρει στον δρόμο προς την κατά χάριν θέωση. Και η προοπτική της σωτηρίας ωραιοποιεί το πάθος και η λαμπρότητα της ανάστασης εξαλείφει την κατήφεια του σταυρού. Γι' αυτό μας προτρέπει ο υμνογράφος να ζητήσουμε την άφεση από τον Κύριο και να προσκυνήσουμε τα Πάθη του.
