Σήμερα στις 12 τα μεσάνυχτα, ακούμε το εξής πασύγνωστο τροπάριο σε ήχο πλ. α':
Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος.
(Ο Χριστός ανεστήθηκε από τους νεκρούς, αφού συνέτριψε το θάνατο με θάνατο, και στους νεκρούς χάρισε τη ζωή.)
Η Ανάσταση του Χριστού είναι η αποκορύφωση του λυτρωτικού του έργου. Αφού άνοιξε τον Άδη και απεγκλώβισε τις ψυχές δίνοντάς τους την προοπτική του απωλεσμένου προορισμού τους, συντρίβει το θάνατο με θάνατο. Ο ίδιος είχε αναστήσει ανθρώπους, όπως και άλλοι στην Αγ. Γραφή (Ηλίας, Ελισαίος, Πέτρος) αλλά είναι ο μόνος που ανέστησε τον εαυτό Του. Ο θάνατος δεν είχε καμία δύναμη επάνω του. Κι από το μέγα φόβητρο στην Παλ. Διαθήκη, μετατράπηκε σε ύπνο, κοίμηση, ανάπαυση των ψυχών μέχρι την Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου. Ο αναστημένος Χριστός είναι το σύμβολο της αληθινής και αιώνιας Ζωής. Αυτήν δώρισε στους νεκρούς, και την προσφέρει σε όλους μας όταν πιστέψουμε και μετανοήσουμε.
