Σαν τον καπνό του τσιγάρου,
που ανεβαίνει αργά
και σκορπίζει στην ατμόσφαιρα,
είναι οι αναμνήσεις μου απόψε.
Ανεβαίνουν στο νου μου
και μετά σκορπίζονται
στη σκέψη μου...
Φωτογραφίες της ζωής μου,
που εξατμίζονται τόσο εύκολα...
Ξεθωριασμένες εικόνες
ξεθωριασμένα αισθήματα.
Η σκέψη δεν εστιάζει
παρά μόνο στο να τις βλέπει
να αιωρούνται ανακατωμένες,
έρμαια από το φύσημα της διάθεσης
για ένα ταξίδι σύντομο
εσωτερικού επαναπατρισμού.
Πόσο να μαζεύω αναμνήσεις,
το σήμερα δεν είναι παρά μια ανάμνηση...
Ζω, την αυριανή μου θύμηση,
μέχρι να βρω εκείνο
που δεν θα χρειαστεί να θυμάμαι,
γιατί δεν θα το χάσω...