Στον Όρθρο, ακούμε το εξής κοντάκιον (Ήχος δ'):
Περιβολὴν πᾶσι πιστοῖς ἀφθαρσίας, θεοχαρίτωτε Ἁγνὴ ἐδωρήσω, τὴν ἱερὰν Ἐσθῆτά σου, μεθ' ἧς τὸ ἱερόν, σῶμά σου ἐσκέπασας, σκέπη θεία ἀνθρώπων· ἧσπερ τὴν κατάθεσιν, ἑορτάζομεν πόθῳ, καὶ ἐκβοῶντες κράζομεν πιστῶς· Χαῖρε Παρθένε, Χριστιανῶν τὸ καύχημα.
Αγνή και χαριτωμένη από τη θεία Χάρη, Παναγία, που δώρισες την ιερή Εσθήτα (ένδυμα) σου, στους πιστούς ως περιβολή αφθαρσίας, με την οποία Εσθήτα σκέπασες το σώμα σου, και έγινες σκέπη εκ Θεού των ανθρώπων. Την κατάθεση αυτής της Εσθήτας εορτάζουμε με πόθο και κραυγάζουμε με πίστη: Χαίρε Παρθένε που είσαι το καύχημα των χριστιανών.
Αγνή και χαριτωμένη από τη θεία Χάρη, Παναγία, που δώρισες την ιερή Εσθήτα (ένδυμα) σου, στους πιστούς ως περιβολή αφθαρσίας, με την οποία Εσθήτα σκέπασες το σώμα σου, και έγινες σκέπη εκ Θεού των ανθρώπων. Την κατάθεση αυτής της Εσθήτας εορτάζουμε με πόθο και κραυγάζουμε με πίστη: Χαίρε Παρθένε που είσαι το καύχημα των χριστιανών.
