ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΥΠΑΡΞΕΩΣ...

Δημοσθένης: ...ἐτεὸν ἡγεῖ γὰρ θεούς;
Νικίας: ἔγωγε.
Δημοσθένης: ποίῳ χρώμενος τεκμηρίῳ;
Νικίας: ὁτιὴ θεοῖσιν ἐχθρός εἰμ᾽. οὐκ εἰκότως;
(Αριστοφάνους, Ιππείς (31-34)

(Δ: Πιστεύεις ακόμα ότι υπάρχουν θεοί;
Ν: Βεβαίως.
Δ: Τι αποδείξεις έχεις;
Ν: Ότι οι θεοί με μισούν! Δεν είναι αρκετό;)

Αέναο το ερώτημα περί της ύπαρξης του Θεού. Πολλοί περιμένουν να δουν ένα υπερφυσικό θαύμα για να επιβεβαιώσουν την ύπαρξή του. Κάτι που βέβαια θα είναι ωφέλιμο. Εδώ ο Αριστοφάνης, με χιούμορ, το δίνει αντίστροφα! Οι κακουχίες και τα προβλήματα που παρουσιάζονται, πηγάζουν αποκλειστικά από το Θεό, κατά το Νικία! Αφού υπάρχουν δεινά, σημαίνει πως υπάρχει Θεός! Παραπονούμενος για όσα υποφέρει από τον αφέντη του...

Δεν του φταίει ο αφέντης του, λες και αυτός είναι έρμαιο της ειμαρμένης, και με αρκετή αφέλεια, ερμηνεύει αυτό που βλέπει. Δεν θεωρεί τα βάσανά του αδιαφορία ή ανυπαρξία Θεού, αλλά εχθρική στάση. Λες και αυτά δεν προκαλούνται και από τον άνθρωπο... Παρότι αισθάνεται πως «εισπράττει» την έχθρα του Θεού, ταυτόχρονα παραδέχεται την ύπαρξή του. Ενδιαφέρουσα αυτή η φιλοσοφική «θεϊκή απόδειξη» (ορθότερα, ένδειξη) του Αριστοφάνη...