- Καλημέρα κυρ αλεπού, τι χαμπάρια;
- Μια χαρά, κυρ λαγέ. Για που το 'βαλες τρεχάτος;
- Να, σκέφτομαι, τώρα που είναι καλοκαίρι, να ασχοληθώ με τις μπίζνες! Να βγάλω κανένα φράγκο!
- Δηλαδή;
- Να, λέω ν' ανοίξω ένα αναψυκτήριο κοντά στην παραλία. Να πουλάω καφέδες, αναψυκτικά, νερά και τέτοια.
- Δεν θα βγάλεις και πολλά, κυρ λαγέ.
- Και γιατί;
- Ασχολήθηκα κι εγώ με τα παγωτά (δες εδώ) και τα παράτησα!
- Τώρα με βάζεις σε σκέψεις...
- Κοίτα, γιατί δεν βάζεις και κάτι πιο... γκουρμέ στο μαγαζί που θα ανοίξεις;
- Σαν τι, κυρ αλεπού;
- Βάλε κρέπες και βάφλες! Μιας και τα ζώα δεν έχουν ξαναφάει τέτοιες λιχουδιές, θα τους αρέσουν και θα 'κονομήσεις τρελά λεφτά!
- Τις κρέπες τις έχω υπόψιν μου, οι βάλφες πάλι τι είναι;
- Α, τίποτα το δύσκολο! Ένας αλευρόχυλος, που τον ψήνεις σαν το τοστ με μια φόρμα με οριζόντιες και κάθετες ρίγες. Μετά του βάζεις από πάνω μπάλες παγωτού, το στουμπώνεις με μπόλικο σιρόπι και σοκολάτα και είναι έτοιμο!
- Τόσο εύκολο είναι; Μήπως δεν είναι έτσι και το καταλάβουν τα ζώα;
- Σώπα καημένε! Σάματι στη ζούγκλα και στην ύπαιθρο τρώγανε βάφλες και ξέρουν τι είναι; Μια χαρά λεφτά θα 'κονομήσεις! Άσε που με την αύξηση του ΦΠΑ σε 23% θα έχεις μεγαλύτερα κέρδη!
- Α, κυρ αλεπού, εδώ δεν τα λες καλά. Το 23% θα το εισπράττω μεν εγώ αλλά θα το τσεπώνει ο Βενιζέλος!
- Βρε χαζός είσαι κυρ λαγέ; Εσύ θα βάλεις 23% και για σένα! Ξέχωρα από το 23% του Βενιζέλου! Σάμπως λέει ο νόμος πόσα 23% θα βάζεις; Δεν λέει! Οπότε εσύ θα βάλεις δύο 23%!
- Δεν θα πέφτει κομμάτι ακριβή η βάφλα έτσι;
- Σιγά μωρέ την ακρίβεια! Άμα δεν είχανε λεφτά τα ζώα, δεν θα ερχόντουσαν διακοπές. Θα κάθονταν να τους λιώνει ο ήλιος!
- Δεν έχεις κι άδικο, κυρ αλεπού. Καλά τα λες. Ευτυχώς που σε συνάντησα και μου... άνοιξες τα μάτια! Πάω τώρα, να βάλω σε εφαρμογή το σχέδιο με τις βάφλες! Θα πάρω κανένα δάνειο από την τράπεζα για να αγοράσω μπόλικα υλικά. Τα λέμε και καλά να περνάς!
Μετά από κάμποσες εβδομάδες, και το καλοκαίρι έφτασε πια στη δύση του, η αλεπού ξαναπέρασε από 'κεινα τα μέρη, και πήγε στο αναψυκτήριο που 'χε ανοίξει ο λαγός. Τον βρήκε μόνο του να ξεφυσάει και να μουρμουρίζει.
-Ε, κυρ λαγέ, τι παραμιλάς εκεί μόνος σου; Αντί να είσαι χαρούμενος που σίγουρα έβγαλες μπόλικα λεφτά, εσύ κάθεσαι σκοτεινιασμένος;
- Πως να μην είμαι σκοτεινιασμένος κυρ αλεπού; Δεν βλέπεις, το μαγαζί είναι άδειο!
- Ε, είναι άδειο γιατί τα ζώα επιστρέφουν από τις διακοπές τους. Όμως όλο το καλοκαίρι εδώ, φαντάζομαι, θα γινόταν το αδιαχώρητο για να γευτούν τις βάφλες σου, έτσι;
- Πως αμέ! Τζίφος η δουλειά!
- Τι εννοείς κυρ λαγέ;
- Από τη μια, όσο και να στούμπωνα τον αλευρόχυλο με σιρόπια και παγωτά, αυτός ήταν άνοστος. Άσε που μου είπαν πως θέλει και αυγό μέσα! Και έδινα μάχη με τις κότες για να βρω φρέσκα αυγά! Από την άλλη, βρήκαν υπερβολική την τιμή και μόνο αναψυκτικά και νερά αγόραζαν! Άσε που μου έφεραν και την αγορανομία για αισχροκέρδεια! Καλά που είχα ένα γνωστό μου και δε μου κλείσανε το μαγαζί! Και μου έμεινε έτσι το εμπόρευμα απούλητο και έχω χρεωθεί στην τράπεζα!
- Τις λες βρε παιδί μου...
- Αλλά δεν φταίει κανείς άλλος, αλλά εγώ που άκουσα τις ηλίθιες τις ιδέες σου!
- Για μισό λεπτό κυρ λαγέ! Εγώ απλά μια ιδέα σου έδωσα. Που να φανταστώ τι θα γινόταν;
- Μη μου κάνεις την αθώα κυρ αλεπού! Επίτηδες με συμβούλεψες για να χάσω τα λεφτά μου!
- Εσύ να μη με άκουγες! Εξάλλου εγώ δεν είμαι πετυχημένη επιχειρηματίας! Και να ακούς τις συμβουλές των πετυχημένων, όχι των αποτυχημένων! Εγώ σου 'πα, με τα παγωτά δεν τα κατάφερα...
- Για τιμωρία σου, θα σε βάλω να φας τις βάφλες μου!
- Ε;
- Για τρώγε από αυτήν εδώ με τα σιρόπια!
- Μπλιάχ! Αυτό είναι άνοστο!
- Τρώγε! Για να μάθεις να δίνεις πονηρές συμβουλές!
- Μα...
- Είπα τρώγε! Και κάνε όρεξη γιατί θα τις φας όλες τις βάφλες! Εμπρός, τρώγε!
