Ανάμεσα στα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, είναι για αρκετούς, (εξαιρούνται οι μαθητές που κάθονται) μια περίεργη χρονική περίοδος. Θα έλεγα, χρησιμοποιώντας την ποδοσφαιρική γλώσσα, ότι τελείωσε το πρώτο ημιχρόνιο και κάνουμε διάλειμμα περιμένοντας το δεύτερο! Βέβαια για τους κοινούς θνητούς η ζωή συνεχίζεται, αλλά διατηρείται στο ακέραιο το εορταστικό κλίμα. Έτσι, έδωσα μια εορταστική άδεια στην... έμπνευσή μου (ώστε να μην μπει το 2023 και της χρωστάω περσινή άδεια) και σήμερα αποφάσισα να βάλω ένα πρωτοχρονιάτικο διήγημα από την Βεντέτα Νο 138 (28/12/1967). Διαβάζοντάς το ωστόσο, το βρήκα περισσότερο κουλτουροζεμέμ παρά πρωτοχρονιάτικο! Θα μου πεις, καλύτερα! Μιας και τα περισσότερα σίριαλ της τηλεόρασης κουλτουροζετέμ ιστορίες έχουνε δίχως αγωνία και σασπένς (λάτρης των αστυνομικών γαρ) οπότε θα διαβαστεί πολύ. Μέχρι να έρθει το 2023, υπομονή και καλό διάβασμα!
Και μην ακούσω ότι δεν ξέρετε τι σημαίνει η λέξη κουλτουροζετέμ! Εδώ ξέρετε το φουμπού και το ίσταγραμ απέξω κι ανακατωτά! Σημαίνει ότι διαθέτει και κουλτούρα και κάργα αίσθημα!
