Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
ὁ καταβὰς αὐτός ἐστι καὶ ὁ ἀναβὰς ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἵνα πληρώσῃ τὰ πάντα. (Εφ. 4,10)
Αυτός που κατέβηκε είναι ο ίδιος που ανέβηκε πάνω απ’ όλους τους ουρανούς, για να γεμίσει με την παρουσία του τα πάντα.
Ο απ. Παύλος αναφέρεται στον Ιησού Χριστό. Είναι αυτός που κατέβηκε. Κατέβηκε ενώ είναι Θεός, και έγινε άνθρωπος αφενός, και αφετέρου κατέβηκε ως άνθρωπος στον Άδη. Είναι ο ίδιος που ανέβηκε από τον Άδη ως Θεός και από τη γη, πάνω απ΄ τους ουρανούς. Εδώ, κάνει αναφορά στους τρεις ουρανούς, πάνω από την υλική δημιουργία, στους οποίους ο Χριστός ανέβασε τον Παύλο και του δίδαξε πράγματα ανείπωτα στους ανθρώπους (Β' Κορ. 12,2). Πιο πάνω λοιπόν, στην ανώτατη θέση ανέβηκε ο ανεστημένος θεάνθρωπος. Δεν είχε φύγει από εκεί, ούτε όσο διάστημα ήταν ενανθρωπισμένος στο γήινο κόσμο, είχε αφήσει τα άλλα δύο πρόσωπα της Αγ. Τριάδος. Μυστηριακώς βρισκόταν παντού. Απλά άφησε τον κόσμο μας ως προς την υλική Του παρουσία. Ανέβηκε λοιπόν να πληρώσει τα πάντα. Δηλαδή, με τις ενέργειές Του και την αγάπη Του, είναι μαζί μας. Διευθύνει και κυβερνά με το δικό Του τρόπο, την Εκκλησία που ίδρυσε. Διά της σοφίας του δίνει δωρεές και χαρίσματα στα μέλη που διακονούν το έργο της. Διά της θείας χάριτος ενισχύει όσους ζητούν τη βοήθειά Του στις δυσκολίες, ενισχύει τον πνευματικό αγώνα και την πίστη όσων αγωνίζονται για να μην καμφθούν. Φωτίζει την αλήθεια απομακρύνοντας το σκοτάδι της αθεΐας και της αμαρτίας. Στέκεται αρωγός σε όποιον αποφασίσει να προστρέξει σ' Εκείνον. Είναι το καταφύγιο κάθε ανθρώπου που αποφασίζει να φύγει από το δρόμο της αμαρτίας.
