Ακούμε στη σημερινή περικοπή:
ἐν ᾧ γὰρ πέπονθεν αὐτὸς πειρασθείς, δύναται τοῖς πειραζομένοις βοηθῆσαι. (Εβρ. 2, 18)
Έτσι, επειδή ο ίδιος υπέφερε και δοκιμάστηκε, μπορεί τώρα να βοηθήσει αυτούς που δοκιμάζονται.
Ο απ. Παύλος, αναφέρεται στον Ιησού, ο οποίος όχι απλά προσέλαβε την ανθρώπινη σάρκα, αλλά δι' αυτής έλαβε εμπειρία του ανθρώπινου πόνου και του πειρασμού. Δεν γνώρισε βέβαια την αμαρτία, αλλά γνώρισε την ταραχή της ψυχής και τη δοκιμασία. Θα μπορούσε μιας και ήταν Θεός, να αποφύγει τα βάσανα και τους πόνους της ανθρώπινης φύσης και να περιοριστεί στη διδασκαλία και τα θαύματα. Όμως δεν το έπραξε. Εμπράκτως συμμετείχε σε ότι δυσκολίες έχουμε εμείς οι άνθρωποι και θυσίασε εαυτόν εκουσίως. Έτσι, για εμάς είναι το τέλειο παράδειγμα / υπόδειγμα και ο μόνη προστασία και σωτηρία σ' ότι καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Οι πειρασμοί και οι δυσκολίες στον επίγειο βίο δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν κανέναν...
Άλλο σχόλιο για τη σημερινή περικοπή, εδώ.
