- Τι κάνεις όταν πέφτουν τα κέφια;
- Σκύβω!
- Σκύβεις;
- Ναι, να τα πιάσω για να τα ξανασηκώσω!
- Κρυάδες...
- Μα ερώτηση είναι αυτή που μου κάνεις, alter ego; Αν δεν έχω κέφια, συνεχίζω να κάνω ότι κάνω κάθε μέρα περιμένοντας να μου ξανάρθουν.
- Κι αν δεν ξανάρχονται;
- Θα ξανάρθουν. Μην ανησυχείς.
- Ναι αλλά το πότε είναι που με νοιάζει.
- Όποτε τους κάνει κέφι! Γιατί τέτοιες βιασύνες; Δεν μπορείς νά κάτσεις άκεφος μια μέρα;
- Όχι δεν μπορώ!
- Να μπορέσεις! Δεν χάθηκε κι ο κόσμος...
- Δεν με βοηθάς με αυτή τη στάση.
- Ίσα ίσα που σε βοηθάει και πολύ!
- Τι εννοείς;
- Το πράγμα είναι απλό. Αν έχεις κέφια, δεν είσαι δραστήριος;
- Αυτό θέλω, να είμαι δραστήριος!
- Τη διάθεσή σου τη ρώτησες όμως;
- Τι;
- Μπορεί η διάθεσή σου να θέλει ένα ρεπό, έστω να πάρει μια ανάσα από τα όσα κάνεις καθημερινώς.
- Μα δεν κάνω και πολλά πράγματα.
- Απ΄ όσα κάνεις. Ακόμα κι από τα χόμπι σου, alter ego!
- Ρεπό; Κι απ' τα χόμπι; Αυτό δεν μου αρέσει καθόλου! Τέτοιες συνήθειες πρέπει να τις κόψει η διάθεσή μου! Αυτό μου έλλειπε!
- Κοίτα να δεις... Το ίδιο σκέφτονται και τα αφεντικά όταν τους ζητούν καμιά άδεια οι υπάλληλοί τους! Κρύβεις τον καπιταλιστή μέσα σου, ε;
- Πάλι στα πολιτικοοικονομικά μου το γύρισες;
- Μόνο του πάει, δεν φταίω εγώ!
- Σε ρώτησα για να πάρω καμιά ιδέα, όχι για να με συγχύσεις πρωινιάτικα!
- Τι να κάνω, μόνο αυτό μπορώ να σου δώσω αυτή τη στιγμή! Αντί να λες κι ευχαριστώ alter ego, γκρινιάζεις!
- Καλά κάνω και γκρινιάζω!
- Μάλλον σου επέστρεψαν τα κεφάκια για σήμερα... Τυχερούλη!
- Ε.., εσύ δεν τρώγεσαι πια! Φεύγω για να μην σ' ακούω!
- Α, μπράβο! Τώρα ήρθες στα ίσα σου! Να μπορέσω κι εγώ να συνεχίσω τη δουλειά μου γιατί αν με διακόπτεις θα φύγουν και τα δικά μου κέφια! Πάντως είχες, δεν είχες, μου τη χάλασες τη διάθεση να τελειώσω αυτό που έγραφα!
- Δεν πειράζει, μπορεί σήμερα να θέλει κι εσένα ρεπό η διάθεσή σου!
- Αυτό μου έλλειπε, alter ego! Κοπάνα τη τώρα! Τζους!!!
