φησι τοῖς ἐγρηγορόσιν ἕνα καὶ κοινὸν κόσμον εἶναι, τῶν δὲ κοιμωμένων ἕκαστον εἰς ἴδιον ἀποστρέφεσθαι. Ηράκλειτος (Περί Δεισιδαιμονίας, 166C, 87)
Για τους ξύπνιους υπάρχει ένας και ο ίδιος κόσμος, ενώ ο κάθε κοιμισμένος στρέφεται σε ένα δικό του κόσμο.
Τι μας αρέσει να είμαστε; Έξυπνοι ή κοιμισμένοι; Ρητορικό το ερώτημα αλλά η απάντηση στην πράξη δεν είναι πάντα η αυτονόητη! Όλοι θέλουμε να μην είμαστε κοιμισμένοι, αλλά είμαστε όμως έξυπνοι; Τουλάχιστον έτσι θέλουμε να πιστεύουμε!
Ο έξυπνος βλέπει τον κόσμο ρεαλιστικά, όπως είναι. Για να το πετύχει αυτό, αφενός διαβάζει, μελετά, μαθαίνει, ακονίζει τη σκέψη του, προβληματίζεται και δεν επαναπαύεται σε ότι του σερβίρουν «καλοπροαίρετα» ή με ιδιαίτερη ευκολία (...) και αφετέρου αφήνει κατά μέρους τους συναισθηματισμούς, τον φόβο και την μεμψοιρία. Δεν στρουθοκαμηλίζει, δεν επαφίει το μέλλον του στη θεά τύχη, ούτε κλαίγεται συνεχώς με τα προβλήματά του. Και κυρίως, χτίζει όνειρα πραγματοποιήσιμα σε λογικές και στέρεες βάσεις. Απλό, ε; Όλοι το κάνουμε, θα μου πεις.
Αντίθετα, ο κοιμισμένος, (όχι κατ' ανάγκην εκ γενετής χαζός) εύκολα εγκλωβίζεται στα παραμυθένια όνειρά του, απομακρύνεται όσο μπορεί από τις δυσκολίες της καθημερινότητας, ευκολόπιστος και αφελής, απλά επιζητά ν' ακούσει ότι του θωπεύει τα ώτα και όχι ότι του θυμίζει αδυναμίες και προβλήματα. Εξάλλου αφού δεν μπορεί ν' αλλάξει τον κόσμο, γιατί ν' ασχολείται; Χαζός είναι; Α, μόνο ένας έξυπνος θα μπορούσε να σκεφτεί έτσι. Ας δούμε πως θα τη βγάλουμε και για τους άλλους... έχει ο Θεός! Έτσι σκέφτονται πολλοί άλλοι που εκουσίως είναι στην... κοσμάρα τους, εκτός από μένα βέβαια, και γι' αυτό δεν προοδεύει ο τόπος! Δεν έχουμε σκεφτεί έτσι, ε; Καθόλου;
Σου λέει φερ' ειπείν, πρώην υπουργός αποτυχημένης κυβέρνησης και νυν πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είμαι έτοιμος να σώσω τη χώρα! Με μερικές μεταρυθμίσεις, στο άψε σβήσε, που οι νυν δεν ξέρουν να τις κάνουν, με μερικές διαθρωτικές κινήσεις στο τσακ μπαμ και μπήκαμε σε τροχιά ανάπτυξης! Απ'την άλλη, σου λέει κοτζάμ υπουργός, αφού δεν βλέπω κανέναν να ψάχνει για φαγητό στους κάδους σκουπιδιών, άρα το λύσαμε το πρόβλημα της σύτισης των απόρων! Ορίστε, ιδού η πολυπόθητος ανάπτυξη! Τι μας μένει λοιπόν για να ασχολειθούμε; Το σύμπαν! Ας φτιάξουμε μια διαστημική υπηρεσία! Το όχημα της... ανάπτυξης πετάει μέχρι τ' αστέρια!
Α, ρε Ηράκλειτε... εσύ μας τα είπες, αλλά εμείς... στον κόσμο μας! Έκαστος στο δικό του κόσμο, στο δικό του πλανήτη! Κάτι σαν Star Trek δηλαδή! Και άμα το βλέπω αυτό στους κομματικούς αρχηγούς, το αυτό συμβαίνει και στους ψηφοφόρους των! Και να 'ταν μόνο στην πολιτική, να δώσω τόπο στην οργή. Αμ, δε...
Εν τέλει, θα συμφωνήσω με συνομωσιολόγους τύπου Λιακόπουλου, ότι τα ούφο τα ήξεραν οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Όχι όμως εξωγήινους, αλλά γήινους και δη κοιμισμένους. Ξυπνιοκοιμισμέννους ολότελα!
