31 Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ᾿ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ,
32 καὶ
συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ᾿
ἀλλήλων ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων (Ματθ. 25, 31-32)
31 «Όταν λοιπόν έρθει ο Υιός του ανθρώπου μέσα στη δόξα του και όλοι οι άγγελοι μαζί του, τότε θα καθίσει πάνω στο θρόνο της δόξας του.
32 Και
όλα τα έθνη θα συναχτούν μπροστά του, και θα τους ξεχωρίσει μεταξύ τους
όπως ακριβώς ο ποιμένας ξεχωρίζει τα πρόβατα από τα κατσίκια.
Από την τελική κρίση είναι η εικόνα που μας δίνει ο Κύριος. Μέσα σε πλήρη δόξα, πλαισιωμένος από τους αγγέλους, ο υιός του ανθρώπου θα καθήσει στο θρόνο του. Ο Θεάνθρωπος, φέροντας και την ανθρώπινη φύση του, δεν θα είναι πλέον ο ταπεινός διδάσκαλος και προφήτης όπως τον γνώρισαν οι άνθρωποι πριν το σταυρικό Του θάνατο. Αλλά ο ένδοξος βασιλιάς, που διαφεντεύει την κτίση που με αγάπη δημιούργησε. Ο δίκαιος και υπέρτατος κριτής των ανθρώπων για τα πεπραγμένα μας στη γη. Εκείνος που θα μας αποδώσει τη δίκαια ανταμοιβή για όσα κάναμε και όσα διορθώσαμε μέσα από τη μετάνοιά μας. Ο ποιμένας, που θα μας χωρίσει, ξεχωρίζοντας τους καλούς από τους κακούς. Που θα απομακρύνει την αμαρτία και την αλαζονεία από τη λάμψη της δόξας Του, στέλνοντάς την στο αιώνιο σκοτάδι. Σε μια τέτοια εικόνα, ας φανταστούμε τον εαυτό μας που σφίζει από εγωισμό και οίηση, που θα ήθελε να βρισκόταν, με τα καλά και άκακα πρόβατα ή με τα άγρια και ατίθασα κατσίκια. Ας δούμε από τώρα το πόσο μακριά Του βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή και πόσο μακριά Του θα βρεθούμε τότε. Τώρα, υπάρχει ακόμη ο χρόνος να συνειδητοποιήσουμε το τι έχουμε κάνει και κάνουμε και να μετανοήσουμε αλλάζοντας μυαλά και συμπεριφορά. Τότε όμως θα είναι αργά...
