Λ - Καλημέρα κυρ Γάιδαρε. Πως από 'δω πρωινιάτικα;
Γ - Έμαθα ότι 'κονόμησες πολλά λεφτά, κυρ Λαγέ. Αληθεύει;
Λ - Αληθεύει! Έγινα πλούσιος. Πολύ πλούσιος!
Γ - Σοβαρά;
Λ - Ε, τι ασόβαρα; Σοβαρότατα!
Γ - Και δηλαδή, τώρα που πλούτισες, μπορείς να με βοηθήσεις οικονομικά; Έπαθε ζημιά το κάρο και δεν έχω να το φτιάξω.
Λ - Εννοείται κυρ Γάιδαρε. Ασφαλώς και θα σε δανείσω. Πόσα χρειάζεσαι;
Γ - Καμιά 200αριά ευρώ.
Λ - Μόνο; Θα σου δώσω 10 με 20 χιλιάρικα να κάνεις τη δουλειά σου βρε αδελφέ. Και μετά βέβαια, θα βρούμε τρόπο να μου τα γυρίσεις πίσω!
Γ - Τι εννοείς; Θα ζητήσεις τόκους από τον φίλο σου;
Λ - Ε... να μη ζητήσω;
Α - Καλημερούδια στην παρέα! Ποιός θέλει τόκους;
Γ - Να κυρ Αλεπού, ο Λαγός θέλει τόκους για 200 ευρώ που θα μου δανείσει!
Α - Και που βρήκες τα λεφτά βρε μπατήρογλου για να δανείσεις το Γάιδαρο;
Λ - Α, δεν σου 'πα. Τις προάλλες, που έψαχνα σε ένα ξεχασμένο μπαούλο στο πατάρι, μήπως και βρω κάτι πολύτιμο για να το πουλήσω, βρήκα ένα παλιό ομόλογο της συγχωρεμένης της προπρογιαγιάς μου, από την τράπεζα της Μέσης Ανατολής που με τις σημερινές νομισματικές αντιστοιχίες, κοστίζει πάνω από 1 δις ευρώ!!!
Α - Σώπα! Και με τόσα λεφτά, ζητάς βρε καρμοίρη τόκους από το Γάιδαρο; Ντροπή σου! Κυρ Γάιδαρε, άσε το Λαγό, θα σου δανείσω εγώ τα 200 ευρώ. Και μάλιστα με λιγότερο τόκο απ' ότι θα σου ζητήσει ο Λαγός!
Γ - Ορίστε; Μη μου πεις ότι και εσύ πλούτισες;
Α - Γι' αυτό ήρθα, για να σας το ανακοινώσω. Βρήκα κάτω στο παλιό στρώμα που κοιμάμαι, ένα ομόλογο του προπροπροπάππου μου, της τράπεζα της Άπω Ανατολής που με τα σημερινά δεδομένα, αξίζει, ίσαμε... 2 δις και βάλε!
Γ - Α, στο διάλο!
Λ - Μη την ακούς κυρ Γάιδαρε. Καμιά κασκαρίκα σκάρωσε πάλι η πονήρω! Από μένα να δανειστείς που είναι σίγουρα τα λεφτά μου! Είναι από την τράπεζα της Μέσης Ανατολής!
Α - Τρίχες! Δεν υπάρχει πιο γνήσιο ομόλογο από το δικό μου. Και είναι από την τράπεζα της Άπω Ανατολής, όχι της Μέσης!
Λ - Και τι σχέση έχει αυτό;
Α - Ε, πως! Όσο πιο μακριά, τόσο πιο καλύτερη είναι η τράπεζα!
Γ - Μη μαλώνετε ρε παιδιά. Δείξτε μου τα ομόλογά σας ν' αποφασίσω από ποιόν θα δανειστώ!Λ - Ορίστε το δικό μου. Με σχέδια γύρω γύρω, σφραγίδες, υπογραφές, τα πάντα όλα!
Γ - Μωρέ σαν γνήσιο φαίνεται...
Λ - Εμ, τι μπρίκια κολλάμε;
Γ - Για μισό λεπτό!
Λ - Τι έγινε;
Γ - Τι ημερομηνία είναι αυτή;
Λ - Δεν καταλαβαίνω. Τι πρόβλημα υπάρχει;
Γ - Βρε κομπιναδόρε της συμφοράς, έχει ποτέ ο Φεβρουάριος 30 μέρες;;; Ε;;;
Λ - Φτου! Πως μου ξέφυγε αυτό; Τυπογραφικό λάθος θα είναι!
Α - Είδες κυρ Γάιδαρε. Το ομόλογο του Λαγού είναι πέτσινο! Πήγε ο μασκαράς να σε πιάσει κορόιδο! Ντροπή σου Λαγέ!
Γ - Για να δω και το δικό σου κυρ Αλεπού.
Α - Ορίστε και το δικό μου. Με υπογραφές και απ' όλα. Και με μια σφραγίδα να! Ολόκληρη γκουμούτσα! Όχι σαν του Λαγού!
Γ - Για να δω. Καλό φαίνεται...
Α - Είδες που σου 'λεγα;
Γ - Για μισό. Τι ημερομηνία είναι αυτή;
Α - Δεν κατάλαβα.
Γ - Το ομόλογο είναι του 1825;
Α - Βέβαια. Είναι πολύ παλιότερο από αυτό του Λαγού. Που σημαίνει περισσότερα κέρδη από πανωτόκια!
Γ - Βρε, ακόμα δεν είχε τελειώσει η επανάσταση του 1821 και αυτή η τράπεζα έβγαζε ομόλογα στα ελληνικά;
Α - Θα είχε μάλλον κάποιο υποκατάστημα στην Ελλάδα!
Γ - Υπήρχε τότε Ελληνικό κράτος πριν τελειώσει η επανάσταση;
Α - Δεν υπήρχε;
Γ - Αν είχες πάει σχολείο, θα ήξερες πως όχι!
Λ - Και μετά μου λες να ντρέπομαι, ε; Μαϊμού και το δικό σου ομόλογο κυρ Αλεπού!
Γ - Ρε, δεν ντρεπόσαστε και οι δύο; Τυπώσατε μαϊμουδιές με το κομπιούτερ για να με κοροϊδέψετε; Τώρα θα πάρω τηλέφωνο στην αστυνομία να σας μπουζουριάσει για πλαστογραφίες!
Α - Ε, όχι και την αστυνομία! Εμείς μια πλάκα κάναμε! Πες κι εσύ κυρ Λαγέ! Για να γελάσουμε!
Λ - Ναι, ναι, κυρ Γάιδαρε. Για να γελάσουμε!
Γ - Α, η κομπίνα είναι κομπίνα! Εγώ θα τηλεφωνήσω!
Α - Άσε το κινητό, κυρ Γάιδαρε. Μα εμείς είμαστε φίλοι σου...
Γ - Αν δεν θέλετε να σας καταγγείλω θα με βοηθήσετε με ένα αγώι που έχω αναλάβει και θα έχανα τη δουλειά επειδή το κάρο έχει χαλάσει. Θα κουβαλήσετε εσείς το εμπόρευμα με τα χέρια!
Λ - Ωχ! Τέλος πάντων. Μην ανησυχείς κυρ Αλεπού, τίποτα έπιπλα θα είναι. Έπιπλα θα μεταφέρουμε κυρ Γάιδαρε, ε;
Γ - Όχι βέβαια. Μιλάμε για 2 τόνους χαλίκια από το νταμάρι!
Α - Αμάν!
Γ - Για να μάθετε να μου το παίζετε ομολογιούχοι σαν το Σώρρα! Αλλά δεν είστε Σώρρες...
Λ - Και τι είμαστε;
Γ - Ψώρρες! Και μη χασομεράτε καθόλου! Μπρος για το κουβάλημα αλλιώς τηλεφωνώ!
Α - Μα...
Γ - Χωρίς μα! Κουβάλημα!
