Συνήθως όταν προχωρά κανείς στο δρόμο, είτε θα κοιτάει κάτω, είτε βιτρίνες, είτε θα κοιτά μπροστά του αλλά βυθισμένος στις σκέψεις του δεν θα παρατηρεί ότι περνάει από τα μάτια του. Μιας και είμαι λάτρης του περπατήματος, (περπατώ καθημερινώς τουλάχιστον 2 ωρίτσες) βλέπω κάμποσα τα οποία και... αποθανάτισα μιας και το κέφι δεν μας το φτιάχνει μόνο η ελπίδα πως κάποτε θα πετύχουμε το τζόκερ! Μας το φτιάχνει και μια ματιά στις ταμπέλες των καταστημάτων όπου όλο και ελωχεύουν... μαργαριτάρια! Οι παρακάτω φωτογραφίες προέρχονται από τα δικά μου οδοιπορικά και είναι το πρώτο μέρος από ένα αρκετά μεγάλο φωτογραφικό υλικό που συγκέντρωσα. Εν καιρῷ, θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιπες...
α) Τα λογιστικά τεφτέρια ποιός τα κουμαντάρει; Τεφτερίδου, όνομα και πράγμα! (Έφτασε ο καιρός για τις φορολογικές δηλώσεις...)
β) Πως; Δεν σου αρέσει να βλέπεις τρίχα στο σουβλάκι; Και ποιανού του αρέσει; Γι' αυτό σουβλάκι μόνο από τον... καράφλα! Σάματι έχει καμιά τρίχα για να του πέσει στο σουβλάκι; (Όντως, αυτός που το δουλεύει το μαγαζί είναι καραφλός)
γ) - Απορώ, τι θα κάνεις στη ζωή σου, αφού δεν θέλεις να μάθεις ορθογραφία; Ρώτησε πριν πολλά χρόνια η δασκάλα τον ανεπίδεκτο μαθητή.
- Θα πλένω αυτοκίνητα κυρία, απάντησε ο μικρός! Όπερ και εγένετο...! (Αλίμονο στους άνεργους πτυχιούχους...)
δ) Το αν κελαηδάνε οι καφετζήδες δεν το ξέρω, αλλά σίγουρα μιλάνε. Καφενείο με απόλυτη ησυχία δεν θα βρεις εν Ελλάδι. (Πάλι καλά που δεν ονομάζεται «Στου Νιάου»!)
