Λέει ο Ιησούς στη σημερινή περικοπή:
Ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἠγαλλιάσατο τῷ πνεύματι ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ
εἶπεν· ἐξομολογοῦμαί σοι, πάτερ, κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι
ἀπέκρυψας ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν, καὶ ἀπεκάλυψας αὐτὰ νηπίοις· ναί,
ὁ πατήρ, ὅτι οὕτως ἐγένετο εὐδοκία ἔμπροσθέν σου. (Λουκ. 10, 21)
Αυτήν την ώρα ο Ιησούς αγαλλίασε στα βάθη της ψυχής του και είπε: «Ομολογώ τη δόξα σου, Πατέρα, Κύριε του ουρανού και της γης, γιατί απέκρυψες αυτά από σοφούς και συνετούς και τα αποκάλυψες σε νήπια. Ναι, Πατέρα, γιατί έτσι ευαρεστήθηκες.
Μια στιγμή που δεν την συναντάμε συχνά, είναι όταν ο Ιησούς νιώθει χαρά. Και σ' αυτήν την κατάσταση, μας λέει κάτι το οποίο μοιάζει παράδοξο. Ότι ο παντοδύναμος Θεός, ο κυρίαρχος των πάντων σε ουρανό και γη, απέκρυψε την αλήθεια και τα μυστήρια από σοφούς και τα αποκάλυψε σε νήπια! Βέβαια, όχι από όλους τους σοφούς, αλλά ως επί το πλείστον στους περισσότερους. Και αυτό διότι αφενός τα θεία μυστήρια υπερβαίνουν την ανθρώπινη λογική και αφετέρου πολλοί σοφοί δεν μπορούν να δουν πέραν της λογικής τους, δεν μπορούν να αφουγκραστούν με την καρδιά τους, το υπέρλογο του Θεού. Η ανθρώπινη λογική είναι ένα ανθρώπινο εργαλείο, το οποίο χρησιμεύει στο να κατανοούμε τον φυσικό μας κόσμο καλύτερα, όχι όμως για κάτι που βρίσκεται πάνω από αυτόν. Ατελές εργαλείο, μιας και ο άνθρωπος είναι σχετικός και ατελής. Επίσης, ο εγκλωβισμός στην λογική, πολλές φορές οδήγησε στην εξιδανίκευση της ανθρώπινης λογικής και στον εγωισμό. Γι' αυτό και ο κόσμος δεν μπόρεσε να γνωρίσει το Θεό με την (ανθρώπινη) σοφία.
Εν προκειμένῳ, αντί των σοφών, ο Θεός αποκάλυψε σε νήπια την αλήθεια του. Βέβαια, δεν εννοεί τους ανόητους, αλλά όσους δεν έχουν μέσα τους κακία όπως τα νήπια. Όπως οι μαθητές του Κυρίου, που ήταν απλοί αγράμματοι άνθρωποι, εν αντιθέσει με τους Φαρισαίους που κατά το λαϊκό φρόνημα, ήταν οι σοφοί και σπουδαγμένοι της εποχής. Ο Θεός δίνει τη θεία χάρη όπως εκείνος επιθυμεί, πάντα με σοφία, καλοσύνη και δικαιοσύνη.
