Ο φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· (Ματθ. 10, 37)
Όποιος αγαπάει πατέρα ή μητέρα περισσότερο από εμένα
δεν μου είναι άξιος, και όποιος αγαπάει γιο ή θυγατέρα περισσότερο από
εμένα δεν μου είναι άξιος.
Πολύ μεγάλη αξίωση του Κυρίου, θα έλεγε κανείς! Η αγάπη προς τους γονείς, πολύ δε περισσότερο προς το τέκνο είναι πολύ μεγάλη. Όμως ο Χριστός δεν αξιώνει τη θυσία αυτών των προσφιλών μας ανθρώπων. Ούτε την παραμέλησή τους. Ζητά να μην τον παραμελούμε με πρόσχημα την οικογένειά μας. Ζητά να μην μπαίνει η οικογένεια πάνω από την πίστη. Ζητά να τον αγαπούμε περισσότερο απ' κάθε άλλο άνθρωπο. Διότι εκείνος δεν είναι άνθρωπος αλλά Θεός. Αυτός μας δημιούργησε και αυτός μας δίνει αυτά που έχουμε, όπως την οικογένεια. Ακόμη περισσότερο, θυσιάστηκε για να μπορούμε να έχουμε τη δυνατότητα να απολαύσουμε την κατά χάρη θέωση. Γι' αυτό όσοι λέμε με ευκολία ότι τον πιστεύουμε, οφείλουμε να το αποδεικνύουμε αγαπώντας τον περισσότερο από οτιδήποτε. Για να είμαστε αντάξιοι της δικής Του αγάπης προς εμάς.
