μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα;
πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ· οἶδε γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων. (Ματθ. 6, 31-32)
Μη λοιπόν μεριμνήσετε λέγοντας: “Τι θα φάμε”; ή “Τι θα πιούμε”; ή “Τι θα ντυθούμε”; Γιατί όλα αυτά τα επιζητούν οι εθνικοί. Ξέρει βέβαια ο Πατέρας σας ο ουράνιος ότι χρειάζεστε όλα αυτά.
Ποιές είναι οι προτεραιότητες των εθνικών (εννοεί τους ειδωλολάτρες), δηλαδή των λαών πλην των ιουδαίων που γνώρισαν τον αληθινό Θεό; Το τι θα φάνε, τι θα πιούν και τι θα φορέσουν. Μέριμνα μόνο για τις υλικές ανάγκες τους. Τίποτα όμως για την ψυχή τους. Τίποτα για το άφθαρτο κομμάτι της υπόστασής τους. Οι θεοί στους οποίους πιστεύουν, δεν μπορούν να τους συνδράμουν γιατί είναι ψεύτικοι. Και έτσι, η ψυχή τους μένει στην αδιαφορία και την αμέλεια. Αντίθετα εμείς, που πιστεύουμε στον αληθινό Θεό, δεν πρέπει να εγκλωβιζόμαστε μόνο στις υλικές ανάγκες μας. Οφείλουμε να ενδιαφερόμαστε κυρίως για την ψυχή μας, η οποία δεν είναι φθαρτή και παροδική. Αν όντως πιστεύουμε στο Θεό, τότε θα πάψουμε να νοιαζόμαστε καθ' υπερβολήν με το σώμα και να μαζεύουμε υλικό πλούτο. Θα εστιάζουμε την προσοχή μας στην τροφή και τα ενδύματα της ψυχής, δηλαδή με το λόγο του Θεού (πνευματική τροφή) και την άσκηση για την απόκτηση αρετών (πνευματικά ενδύματα της ψυχής).
Άλλο σχόλιο για τη σημερινή περικοπή, εδώ.
