- Κοίτα να δεις... δεν αφήνουν το παιδί να πάει να σπουδάσει και αυτό κάνει απεργία πείνας.
- Ποιό παιδί;
- Αυτόν το Νίκο Ρωμανό.
- Και ποιός δεν τον αφήνει;
- Οι δικαστές.
- Γιατί;
- Γιατί είναι φυλακισμένος για ένοπλη ληστεία.
- Καλά κάνουν!
- Μα το έχει αυτό το δικαίωμα. Γιατί καλά κάνουν οι δικαστές;
- Γιατί δεν θα του χρησιμεύσει σε τίποτα το πτυχίο! Τόσοι πτυχιούχοι είναι άνεργοι, που δεν έχουν κάνει και καμιά παρανομία...
- Μα το θέμα δεν είναι αυτό! Το θέμα είναι ότι του στερούν το δικαίωμά του στις σπουδές.
- Ε, άμα ήθελε τόσο πολύ να σπουδάσει, γιατί έκανε ένοπλη ληστεία; Δεν ήξερε ότι άμα μπεις στη μπουζού, άντε να βρεις το δίκιο σου; Ας καθόταν στα αβγά του!
- Μα δηλώνει αναρχικός!
- Ε, και; Άμα ο κάθε αναρχικός έπαιρνε τα όπλα και λήστευε, η χώρα θα είχε γίνει φαρ-ουέστ! Το να διαφωνεί κανείς με το σύστημα δεν σημαίνει ότι πρέπει να κάνει το λήσταρχο Νταβέλη! Και στο κάτω κάτω, άμα δεν του άρεσε το κλίμα εδώ λόγῳ των ιδεών του, να έφευγε και να πήγαινε αλλού! Δεν τον υποχρέωσε κανείς να πάρει τα όπλα! Μάλλον το χρήμα τον ενδιέφερε παρά η ιδεολογία!
- Ωραία, έκανε ένα νεανικό λάθος. Θα πρέπει να τον καταδικάσουμε μια ζωή σαν τον Γιάννη Αγιάννη;
- Ε, μην το παραφουσκώνουμε! Άλλο ο Γιάννης Αγιάννης που έκλεψε ένα ψωμί γιατί πεινούσε, και άλλο ο αναρχικός που πήρε όπλο για να κάνει τον εκδικητή του συστήματος!
- Εντάξει. Θα πρέπει να τον αφήσουμε να πεθάνει για το νεανικό του λάθος;
- Όχι και νεανικό του λάθος! Ο ίδιος σε χθεσινή επιστολή του δεν δηλώνει μεταμέλεια...
- Έστω. Η δημοκρατία όμως δεν εκδικείται διά της ποινής, αλλά σωφρονίζει. Και αφού έχουμε δημοκρατία...
- Τι έχουμε; Δημοκρατία; Που την είδες καλέ τη δημοκρατία;
- Μα το πολίτευμα μας είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Υπάρχουν σύνταγμα και νόμοι.
- Στα λόγια! Στην πράξη όμως οι νόμοι προορίζονται μόνο για τους φτωχούς και τους αδυνάτους! Οπότε έχουμε δημοκρατία... γιαλαντζί! Και σε γιαλαντζί δημοκρατίες, τα δικαιώματα των πολιτών, το σύνταγμα, η ισονομία, η αξιοκρατία κλπ, εύκολα παρακάμπτονται! Πόσο μάλλον των φυλακισμένων! Και τα αποτελέσματα των εκλογών, δείχνουν ότι αυτό θέλει η πλειονότητα των πολιτών!
- Τότε θα πρέπει να κάνουμε κάτι να το αλλάξουμε αυτό!
- Πολύ σωστή παρατήρηση. Αφού λοιπόν θες αλλαγές, πάρε κι εσύ ένα κουμπούρι και τράβα σε καμιά τράπεζα. Και άμα σε πιάσουν, να δώσεις πανελλήνιες και μετά να κάνεις απεργία πείνας που δεν θα σε αφήνουν να παρακολουθήσεις τα μαθήματα!
- Ε, όχι κι έτσι...
- Βρε άνθρωπε. Το πράγμα είναι απλό: Αφού δεν θα τον άφηναν να σπουδάσει, γιατί του επέτρεψαν να δώσει πανελλήνιες;
- Έλα μου ντε!
- Και αυτός νομίζει, ότι με την απεργία πείνας θα καταφέρει να κάμψει το σύστημα; Άμα το σύστημα είχε αισθήματα και συγκινούταν από κάτι τέτοια, τότε δεν θα το αντιμάχονταν ως αναρχικός! Οπότε...
- Οπότε;
- Αν ήθελε να αυτοκτονήσει θα το είχε κάνει μια κι έξω! Και θα γινόταν μάρτυρας στον αναρχικό χώρο. Αφού δεν το έκανε αυτό και αυτοκτονεί λάου λάου, το σύστημα του πάει κόντρα! Το πολύ πολύ να πεθάνει. Σάματι τόσοι δεν αυτοκτόνησαν από την κρίση; Ευαισθητοποιήθηκε κανείς από την κυβέρνηση και τους ψηφοφόρους της;
- Όχι... Δηλαδή, τσάμπα θα πάει, αν στο τέλος καταλήξει;
- Ναι! Γιατί σε μια σάπια από αξίες κοινωνία, σαν και τη δική μας, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να έχουμε κανονική δημοκρατία με σοβαρό κράτος. Οπότε δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε τα δικαιώματα των απόξω, πόσο μάλλον των από μέσα. Απλά θα διαπιστώσουμε για άλλη μια φορά την αναλγησία του κράτους, θα γράψουμε καμιά σχετική αγανακτισμένη φρασούλα στο facebook για δείξουμε τάχα ότι εμείς είμαστε ευαισθητοποιημένοι και η ζωή συνεχίζεται!
- Λες;
- Αφού καταντήσαμε φανατικοί θιασώτες της κακομοιριάς μας...!
* * * * *
Ο διάλογος είναι λίγο μεγάλος. Γι' αυτό, για τον αναγνώστη/στρια που βαριέται να διαβάσει ολόκληρο και βάζει σχόλιο που δείχνει ότι είναι... εκτός θέματος, τόνισα κάποια βασικά με έντονο χρώμα. Η περίπτωση του Ν. Ρωμανού ήταν μόνο η αφορμή...
