μετατιθεμένης γὰρ τῆς ἱερωσύνης ἐξ ἀνάγκης καὶ νόμου μετάθεσις γίνεται. (Εβρ. 7, 12)
Γιατί όταν μεταβάλλεται η ιεροσύνη, κατ’ ανάγκη γίνεται και μεταβολή του νόμου.
Στην Παλαιά Διαθήκη, η ιδιότητα της ιερωσύνης άλλαξε από φυλή σε φυλή. Από τους ιερείς κατά τον Ααρών, στους ιερείς κατά τον Μελχισεδέκ. Αυτό πρωτυπώνει την αλλαγή της ιερωσύνης από την φυλετική σαρκική καταγωγή, στην εσωτερική πνευματική ενέργεια που έχει ο Χριστός. Έγινε ιερεύς ως δυνάμενος να ζει αιώνια. Επειδή η ιερωσύνη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το νόμο, εάν αυτή παύσει τότε παύει και ο νόμος. Εν προκειμένῳ η ιερωσύνη μεταβάλλεται από το Χριστό. Αυτή η μεταβολή είναι ουσιώδης και ισοδυναμεί με αλλαγή και αντικατάσταση. Έτσι, αλλάζει και ο νόμος, ο οποίος τελειοποιείται από τη νέα διαθήκη του Κυρίου.
