Θα ακούσουμε μετά το 2ο ευαγγέλιο και το 6ο αντίφωνο το εξής τροπάριο σε ήχο βαρύ:
Σήμερον τῷ σταυρῷ προσήλωσαν, Ἰουδαῖοι τὸν Κύριον, τὸν διατεμόντα τὴν θάλασσαν ῥάβδῳ, καὶ διαγαγόντα αὐτοὺς ἐν ἐρήμῳ. Σήμερον τῇ λόγχῃ τὴν πλευρὰν αὐτοῦ ἐκέντησαν, τοῦ πληγαῖς μαστίξαντος, ὑπὲρ αὐτῶν τὴν Αἴγυπτον, καὶ χολὴν ἐπότισαν, τὸν μάννα, τροφὴν αὐτοῖς ὀμβρήσαντα.
(Σήμερα τον Κύριο κάρφωσαν στο σταυρό οι Ιουδαίοι, αυτόν που διαχώρησε τη θάλασσα με ράβδο και τους διαπέρασε στην έρημο. Σήμερα, με λόγχη τρύπησαν την πλευρά εκείνου που μαστίγωσε την Αίγυπτο με πληγές και πότησαν με χολή εκείνον που τους έβρεξε το μάννα για τροφή.)
Ο υμνογράφος αντιπαραβάλει τις ευεργεσίες των Ισραηλιτών με τη συμπεριφορά τους στον Κύριο. Εκείνος με θαυματουργό τρόπο άνοιξε την ερυθρά θάλασσα διά της ράβδου του Μωυσή για να γλυτώσουν από τα άρματα του Φαραώ. Και αυτοί τον σταυρώνουν. Εκείνος έστειλε τις 10 πληγές στην Αίγυπτο για να τους ελευθερώσει από τη δουλεία, εκείνοι τον τρύπησαν με τη λόγχη για να βεβαιώσουν το θάνατό του. Εκείνος τους έστειλε το μάννα από τον ουρανό και εκείνοι του έδωσαν να πιει χολή. Αυτή είναι η αχαριστία του περιούσιου λαού μπροστά στον ευεργέτη του. Τον σταύρωσαν σαν να ήταν κακούργος.
