εἶδον τὸν ἀσεβῆ ὑπερυψούμενον καὶ ἐπαιρόμενον ὡς τὰς κέδρους τοῦ Λιβάνου·
καὶ παρῆλθον, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἦν, καὶ ἐζήτησα αὐτόν, καὶ οὐχ εὑρέθη ὁ τόπος αὐτοῦ.
(Ψαλμ. 36, 35-36)καὶ παρῆλθον, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἦν, καὶ ἐζήτησα αὐτόν, καὶ οὐχ εὑρέθη ὁ τόπος αὐτοῦ.
(Είδα τον ασεβή να υψώνεται πανίσχυρος και να επαίρεται σαν τους κέδρους του Λίβανου.
Μόλις πέρασα πάλι από εκεί, και να, αυτός δεν υπήρχε πλέον. Έψαξα να το βρω αλλά δεν μπόρεσα να βρω αυτόν ούτε τον τόπο κατοικίας του.)
Μόλις πέρασα πάλι από εκεί, και να, αυτός δεν υπήρχε πλέον. Έψαξα να το βρω αλλά δεν μπόρεσα να βρω αυτόν ούτε τον τόπο κατοικίας του.)
Πολλές φορές άνθρωποι παράνομοι και ασεβείς αποκτούν δύναμη και καμαρώνουν με έπαρση σαν τους ψηλούς κέδρους του Λιβάνου. Από την πείρα του ο Δαυΐδ, μας μιλάει γι' αυτούς τους ανθρώπους. Είδε το τέλος της βασιλείας του Σαούλ, τον όλεθρο της τυραννίας του Αβεσσαλώμ, την έπαρση του Γολιάθ. Εμείς στο ρου της Ιστορίας, είδαμε πάρα πολλούς, που το μόνο που άφησαν πίσω τους ήταν ένα κακό όνομα και ένα παράδειγμα προς αποφυγήν. Παροδική και πρόσκαιρη, η «ευτυχία» τους, η δύναμή τους και αποκρουστική η αλαζονεία τους. Τίποτα δεν αφήνουν πίσω τους.
Αυτή η συμπεριφορά δεν περιορίζεται μόνο σε ηγέτες και άρχοντες. Εκτείνεται σε όλους μας. Ο εγωισμός θωπεύεται επικίνδυνα, αν μας έρχονται καλά τα πράγματα σε επαγγελματικό και κοινωνικό επίπεδο. Δύσκολα λέμε το ευχαριστώ στον ευεργέτη και εξάρουμε μόνο τις δυνάμεις μας. Κοινωνίες που διέπονται από την έπαρση και των εγωισμό, που διακρίνονται για τον ατομισμό των μελών τους, τελούν εν παρακμῇ. Παρακμή σε πνευματικότητα και ήθος. Με συνέπεια να περιθωριοποιούνται οι καλοί και να προβάλλονται οι ασεβείς αριβίστες. Με χρεοκοπημένα ήθη, παράγονται χρεοκοπημένοι ηγέτες...
Αυτή η συμπεριφορά δεν περιορίζεται μόνο σε ηγέτες και άρχοντες. Εκτείνεται σε όλους μας. Ο εγωισμός θωπεύεται επικίνδυνα, αν μας έρχονται καλά τα πράγματα σε επαγγελματικό και κοινωνικό επίπεδο. Δύσκολα λέμε το ευχαριστώ στον ευεργέτη και εξάρουμε μόνο τις δυνάμεις μας. Κοινωνίες που διέπονται από την έπαρση και των εγωισμό, που διακρίνονται για τον ατομισμό των μελών τους, τελούν εν παρακμῇ. Παρακμή σε πνευματικότητα και ήθος. Με συνέπεια να περιθωριοποιούνται οι καλοί και να προβάλλονται οι ασεβείς αριβίστες. Με χρεοκοπημένα ήθη, παράγονται χρεοκοπημένοι ηγέτες...
