Στην Α' Ωδή ακούμε το εξής τροπάριο σε ήχο δ':
Χριστοῦ βίβλον ἔμψυχον, ἐσφραγισμένην σε Πνεύματι· Ὁ μέγας Ἀρχάγγελος, Ἁγνὴ θεώμενος, ἐπεφώνει σοι· Χαῖρε χαρᾶς δοχεῖον, δι' ἧς τῆς Προμήτορος ἀρὰ λυθήσεται.
(Βιβλίο έμψυχο στο οποίο γράφτηκε ο Χριστός, βλεποντάς σε, Αγνή, ο μέγας Αρχάγγελος, σου φώναξε: Χαίρε δοχείο της χαράς, διά της οποίας θα λυθεί η κατάρα που επιβλήθηκε στην προμήτορα (Εύα). )
Το σώμα της Παναγίας, η ανθρώπινη φύση της στον ύψιστο βαθμό αγνότητας και καθαρότητας, φάνηκε στον αρχάγγελο Γαβριήλ σαν βιβλίο που καταχωρήθηκε η ανθρώπινη φύση του Χριστού, κατά τον ιερό υμνογράφο. Σταλμένος να μεταφέρει το θεόσταλτο και χαρμόσυνο μήνυμα στην ταπεινή κόρη, δεν είχε παρά να θαυμάσει και να εντυπωσιαστεί από το θαύμα που είχε μπροστά του. Κανείς άνθρωπος δεν είχε φτάσει τον βαθμό της αγιότητας της Παναγίας. Αδυνατώντας να κατανοήσει το παράδοξο και το ακατανόητο που έβλεπε, αναφώνησε γεμάτος χαρά για τη λύση της κατάρας που προκάλεσε η προμήτηρ Εύα με την παρακοή της. Από τη μια η Εύα που γέμισε πόνο και θάνατο στο ανθρώπινο γένος, και από την άλλη η Μαρία που θα φέρει χαρά και αιώνια ζωή.
