Αρχική
Αρχική
Γελιογραφίες
Γελοιογραφίες
Μουσική (LP)
Μουσική (LP)
Επιλογές
Επιλογές

Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2019

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (3/2/2019) ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ (3 ΣΠΕΤΣΙΩΤΩΝ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΩΝ ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΙΩΑΝΝΟΥ & ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΣΥΜΕΩΝ & ΑΝΝΗΣ)

Ακούμε στην παραβολή των ταλάντων:

προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὸ ἓν τάλαντον εἰληφὼς εἶπε· κύριε· ἔγνων σε ὅτι σκληρὸς εἶ ἄνθρωπος, θερίζων ὅπου οὐκ ἔσπειρας καὶ συνάγων ὅθεν οὐ διεσκόρπισας·
καὶ φοβηθεὶς ἀπελθὼν ἔκρυψα τὸ τάλαντόν σου ἐν τῇ γῇ· ἴδε ἔχεις τὸ σόν.  (Ματθ. 25, 24-25)

Παρουσιάστηκε κι εκείνος που είχε λάβει το ένα τάλαντο και του είπε: «Κύριε, ήξερα πως είσαι σκληρός άνθρωπος. Θερίζεις εκεί όπου δεν έσπειρες και συνάζεις καρπούς εκεί που δε φύτεψες. Γι’ αυτό φοβήθηκα και πήγα κι έκρυψα το τάλαντό σου στη γη. Ορίστε τα λεφτά σου».
Οι δύο προηγούμενοι δούλοι που πήραν περισσότερα χρήματα από το δούλο που πήρε το ένα τάλαντο, είχαν περισσότερη ευθύνη και εργασία για να τα κάνουν επικερδή. Εντούτοις αντί να έχουν εκείνοι αντιρρήσεις, τις έχει αυτός που ευνοήθηκε! Ναι, με λιγότερα χαρίσματα και δεξιότητες (αυτά συμβολίζουν τα τάλαντα), είχε να επιδείξει κέρδη μεν, αλλά πολύ μικρότερα. Ο Θεός μόνον για αυτόν ήταν σκληρός και άδικος, ενώ όχι για τους άλλους δύο! Το κυριότερο όμως, είναι ότι κυριεύθηκε αυτός ο δούλος από φόβο. Πως να εμπιστευτεί τον Κύριό του, όταν αντιμετωπίζει την πραγματικότητα μέσα από μια φοβική επιφύλαξη; Πως να εμπιστευτεί τις δυνάμεις του όταν ακολουθεί τον Κύριο όχι από αγάπη αλλά από τον φόβο της τιμωρίας; 
Πολλές φορές βρισκόμαστε σ' αυτήν τη θέση. Αισθανόμαστε λίγοι και ανεπαρκείς για να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες. Και αντί να κοιτάξουμε να δυναμώσουμε τον εαυτό μας, να προσευχηθούμε για κουράγιο και στήριξη, καταφεύγουμε στην εξής ευκολία: Να αποδεχόμαστε ντε φάκτο την αποτυχία και να επιρρίπτουμε αλλού τις ευθύνες. Εν προκειμένῳ στο Θεό. Αυτός φταίει για όλα και εμείς είμαστε άμοιροι ευθυνών! Οπότε αφού ο Θεός είναι κακός, τότε εμείς απαλλασσόμαστε και ότι χαρίσματα κι αν έχουμε, τα αφήνουμε αχρησιμοποίητα! Αυτήν την πνευματική μιζέρια βιώνουμε, αυτήν συνηθίζουμε και με αυτήν ταυτιζόμαστε! Αν μας αρέσει αυτός ο ρίψασπις και φυγόπονος δούλος, τότε ας μείνουμε στο (πνευματικό) τέλμα μας. Αν όχι, στο χέρι μας είναι να αλλάξουμε πορεία. Κάτι βέβαια όχι εύκολο, αλλά ούτε θεαματικά δύσκολο!     

Άλλο σχόλιο για τη σημερινή περικοπή, εδώ.