Ακούμε στη σημερινή περικοπή:
...αὗται γάρ εἰσι δύο διαθῆκαι, μία μὲν ἀπὸ ὄρους Σινᾶ, εἰς δουλείαν γεννῶσα, ἥτις ἐστὶν Ἄγαρ· (Γαλ. 4, 24)
Οι γυναίκες δηλαδή είναι οι δύο διαθήκες: η μία στο όρος Σινά, που γεννάει δούλους, κι αυτή είναι η Άγαρ.
Οι δύο γυναίκες με τις οποίες έκανε παιδιά ο Αβραάμ συμβολίζουν τις δύο διαθήκες. Η Άγαρ, η δούλη που γέννησε στο Σινά τον Ισμαήλ, συμβολίζει την Παλ. Διαθήκη. Γεννά με φυσικό τρόπο ανθρώπους που ήταν δούλοι. Δούλοι όχι σε κάποιον αφέντη αλλά στα δεσμά της αμαρτίας. Η περίοδος του Νόμου, ήταν προπαρασκευαστική και προετοίμαζε το ανθρώπινο γένος να υποδεχτεί το Μεσσία, αλλά δεν πρόσφερε απαλλαγή από την αμαρτία. Δεν έδινε και πάλι την χαμένη προοπτική της κατά χάρην θέωσης που απώλεσε ο άνθρωπος με το προπατορικό αμάρτημα. Η σωτηρία και ο απεγκλωβισμός από τον Άδη, που τα έδωσε ο Μεσσίας με το εκούσιο σταυρικό Του πάθος, μέχρι τότε δεν υπήρχαν ούτε σαν δυνατότητες, ούτε καν σαν προοπτικές. Συνεπώς ο άνθρωπος προετοιμάζονταν και ασκούνταν στην πειθαρχία και στην υπακοή στο Νόμο, ώστε να είναι έτοιμος να ακολουθήσει τον Κύριο που θα του χάριζε την ελευθερία από τη δουλεία. Γι' αυτό και η Άγαρ, που ήταν δούλη, συμβολίζεται με την προ της ελεύσεως του Μεσσία εποχής, όπου κυριαρχούσε η δουλεία στην αμαρτία.
Άλλο σχόλιο για τη σημερινή περικοπή, εδώ.
