- Άντε, έφτασε η γιορτή για την επανάσταση του '21. Πλησιάζει το Πάσχα.
- Ωχ...
- Γιατί αναστενάζεις καλέ;
- Πέφτει Σάββατο!
- Δεν το κατάλαβα αυτό. Οι περισσότεροι που δουλεύουν το Σάββατο θα έχουν αργία.
- Όσοι δεν δουλεύουν τα Σ/Κύριακα όμως;
- Ε, αυτοί υπομονή όταν θα πέσει Δευτέρα!
- Κανονικά θα έπρεπε να γιορτάζουμε την επανάσταση του '21 τέλος του Μάρτη μεν, αλλά πάντα Δευτέρα!
- Γιατί;
- Για να συνηθίσουμε την αλλαγή της ώρας!
- Δεν πας καλά μου φαίνεται! Εδώ έχουμε επέτειο της εξέγερσης του έθνους από τον τουρκικό ζυγό, και εσύ σκέφτεσαι τη μέρα πέφτει η γιορτή και κατά πως θα σε βόλευε να εορτάζεται!
- Και τι να με νοιάζει δηλαδή; Εγώ, όπως ο καθένας μας, κοιτάω την πάρτη μου! Για να μη σου πω, και το Πάσχα να εορτάζεται Δευτέρα και όχι Κυριακή που είναι ούτως ή άλλως αργία!
- Ναι, αλλά με το να κοιτάμε μόνο την πάρτη μας δεν θα προκόψουμε! Θα μείνουμε υπανάπτυκτοι!
- Κοιτάμε την πάρτη των ξένων ικανοποιώντας τις παράλογες απαιτήσεις τους και τι καταφέρνουμε; Θα υποβιβαστούμε όπου να 'ναι κι από υπανάπτυκτοι! Οπότε...
- Οπότε τι; Να είμαστε παρτάκηδες; Αν σκέφτονταν έτσι οι πρόγονοι μας το 1821, ακόμα θα ήμασταν σκλαβωμένοι στους τούρκους.
- Και που ελευθερωθήκαμε δηλαδή, τι έγινε; Να που καταντήσαμε! Έρμαια των τοκογλύφων.
- Άλλο αυτό...
- Όχι άλλο. Το ίδιο είναι. Μας πιάσανε κορόιδα τότε στην επανάσταση και μας φορτώσανε δάνεια, και μας ξαναπιάσανε κορόιδα ώστε να μας δανείζουν συνεχώς ώστε να μην ξεχρεώσουμε εις τον αιώνα τον άπαντα! Και για να δέσουν το γάιδαρό τους μας έκαναν κάτι ακόμα χειρότερο.
- Τι;
- Μας έκαναν να συνηθίζουμε να χρωστάμε και να ζούμε με δανεικά! Απλά τα πράγματα.
- Τότε τι πρέπει να κάνουμε;
- Το μόνο που μας μένει, είναι να ξυπνήσουμε και να επαναστατήσουμε.
- Εναντίον ποιών; Των ξένων;
- Όχι βέβαια.
- Αλλά;
- Εναντίον του εαυτού μας! Του κακού εαυτού μας! Για να μην παρασυρόμαστε σε παγίδες και ρεζιλευόμαστε!
- Σώθηκες...!
- Ε, αφού δεν στοχεύουμε στον κακό μας εαυτό, τότε άσε να βλέπω την εθνική εορτή μόνο ως αργία και... έχει ο Θεός..!
