- Ποιός είναι ο τελευταίος στη σειρά;
- Ο κύριος.
- Απ' ότι βλέπω είστε 5 και εγώ ο έκτος. Δεν νομίζω να υπάρχει κανείς άλλος, ε;
- Όχι, μην ανησυχείς.
- Έχετε ώρα που έχετε έρθει;
- Μπααα... 6 παρά 10'!
(Κοίτα να δεις... μόλις 3' πριν από μένα...)
- Πρώτη είναι η κυρία;
- Ναι! <πετάγεται αυτή>. Εγώ είμαι εδώ από τις 5:30!
- Μπράβο!
- Τι να κάνω; Αφού μετά έχω να πάω στην Εφορία και άμα προλάβω, να πάω σε τράπεζα...
- Μάλιστα...
- Ποιός είναι ο τελευταίος στη σειρά;
- Εγώ!
- Α, Ωραία! Χθες που είχα έρθει ήμουν 25η και έφυγα από 'δω μεσημεριάτικα!
- Πάλι καλά να λες...
- Ναι, αλλά δεν έκανα τη δουλειά μου!
- Και 'γω είχα έρθει χθες, και είχα το 7 αλλά μου ζήτησαν ένα χαρτί το οποίο προχθές που είχα ξανάρθει, και είχα το 8, δεν μου είχαν πει να το φέρω!
- Ε, έτσι όπως το πας, αύριο θα έχεις τουλάχιστον το 5!
- Φτου, φτου! Μη με γρουσουζεύεις κυρά μου!!! Δεν παίζει να χάσω κι άλλο πρωινό για τη ΔΕΗ! (Καλά που φόρεσα το φυλαχτό μου για κάτι τέτοιες μαυρόγατες!)
Στο συνάμα η γνωστή ατάκα...
- Ποιός είναι ο τελευταίος στη σειρά;
- Εγώ, απαντάει η κυρία που είναι μετά από μένα.
Ξανά η ατάκα «Ποιός είναι ο τελευταίος στη σειρά;» και ξανά και ξανά, με το πλήθος να μαζεύεται σιγά σιγά.
- Και 'σεις για διακανονισμό ήρθατε;
- Όχι. Για μεταφορά ονόματος.
- Α, άμα είστε για μεταφορά, θέλει πολλά χαρτιά (λέει κάποιος πιο πίσω), θέλει εκκαθαριστικό, Ε9..
- Όλα τα έχω. Έχω και χαρτί από το Δαφνί!
- Θέλει και χαρτί από το Δαφνί; (πετάγεται μια μανδάμ που χαζεύει το σμάρτφον της)
- ΔΕΗ είναι αυτή, όσο και να το κάνεις, όπου σταματά η λογική ξεκινούν το δημόσιο και οι ΔΕΚΟ!
- Το λέω για μην περιμένεις στη τσάμπα στη σειρά...
- Δεν πρόκειται να φύγω, μην ανησυχείς! (Το γνωστό κόλπο της αποθάρρυνσης ώστε να φεύγουν όσοι είναι πιο πρώτοι, σε μένα δεν πιάνει!)
- Δεν έχουμε κράτος, είναι απαράδεκτα αυτά! Να καθόμαστε να περιμένουμε μες το κρύο (Λέει ένας παππούς)
- Εμείς φταίμε που πάμε και τους ψηφίζουμε!
(Ωχ! Η γνωστή αυτογνωσία του Έλληνος ψηφοφόρου, η οποία εκφράζεται σε πάσης φύσεως ουρά αναμονής, αλλά την ξεχνά όταν πάει να ψηφίσει...)
- Και τι να ψηφίσουμε; Όλοι μας κοροϊδεύουν!
- Δηλαδή άμα περιμέναμε σε κανένα διάδρομο με καναπέδες και αναμμένο το καλοριφέρ θα ήταν καλύτερα;
- Ασφαλώς!
- Και να μας είχαν και δωρεάν Wi-fi (πετάγεται η μανδάμ με το σμάρτφον)!
- Ε, τότε να τους προτείνουμε στη ΔΕΗ να αυξήσει τους λογαριασμούς για να αγοράσει καναπέδες και να μας δίνει τσάμπα ίντερνετ!
- Α, όχι! Τόσα λεφτά τους δίνουμε!
- Ε, πως όχι... Έτσι πάει. Θα σου βάλει ένα επιπλέον τέλος για το Wi-fi και τον καναπέ! Ειδάλλως...
- Τι ειδάλλως;
- Να το απαιτήσεις από το βουλευτή που πας και τον ψηφίζεις!
- Μα δεν θα με ακούσει!
- Και εσύ να μην τον ψηφίσεις!
- Και ποιόν να ψηφίσω;
- Τον φούφουτο! Εγώ θα σου πω ποιόν να ψηφίσεις; Να, ψήφισε το... το... το Λεβέντη!
- Αυτόν ψήφισα στις προηγούμενες εκλογές!
- Ναι, ε; Πως κι έτσι;
- Να, είχα απηυδήσει με την ουρά στην Εφορία, και είπα δεν πάει άλλο!
- . . . . (Τα λόγια είναι περιττά... Με άφησε άφωνο ο παππούς! Ποιός ξέρει ποιόν θα ψηφίσει την επόμενη φορά λόγῳ αναμονής σε ουρά!)
* * * * * * *
ΥΓ1. Δυστυχώς ο ανωτέρω διάλογος δεν είναι προϊόν μυθοπλασίας, αλλά αυτούσιος... Έξω από τη ΔΕΗ Νικαίας στην οδό Ακροπόλεως...
ΥΓ2. Προτίμησα να βάλω φωτογραφία από το εν λόγῳ υποκατάστημα δίχως την πολύ πρωινή ουρά, μιας και στην ουρά θα δεις ανθρώπους σαν τον ηλικιωμένο γείτονά σου, το συγγενή σου, εσένα...
