-Το λοιπόν κ. συμβολαιογράφε, για να μην αργούμε, asseyez-vous s'il vous plaît και ξεκίνα να γράφεις τη διαθήκη μου! Είδα ότι κυκλοφορεί μια διαθηκολαγνεία στη bloggoσφαιρα και είπα να την φτιάξω γιατί δεν μου μένει πολύ καιρός ακόμα...
- Μα είσαι νέος άνθρωπος! Από τώρα διαθήκη;
- Από τώρα! Γιατί δεν προλαβαίνω...
- Ρε μπας και σου διέγνωσαν οι γιατροί κανένα καρκίνο;
- Τσου!
- Ρε μπας και σου βρήκαν όγκο στον εγκέφαλο;
- Φτου, φτου! Χτύπα ξύλο, γρουσούζη πρωινιάτικα! Από υγεία είμαι μια χαρά!
- Ρε μπας και θα πιάσεις δουλειά κασκαντέρ και φοβάσαι κανένα ατύχημα;
- Τσου και πάλι!
- Τσου και πάλι!
- Μήπως θα ασχοληθείς με την παρανομία και φοβάσαι μη σκοτωθείς σε τίποτα ληστείες;
- Τσου λέεεμε! Λοιπόν θα πιάσεις να γράφεις, ή θα φωνάξω κανέναν άλλο συμβολαιογράφο; Άντε γιατί στενός κορσές μου έγινες!
- Μα δεν θα μου πεις;
- Θα σου πω, αλλά μετά θα βγάλεις το σκασμό! 'Ντάξει;
- Μάλιστα.
- Θα αυτοκτονήσω!
- Τι;;; Μα...
- Είπαμε σκασμός!
- Εντάξει... Λέγε και γράφω.
- Αφού γράψεις ότι έχω σώας τα φρένας και τα συναφή, όνομα, μέρα κουτουλουπού, κουτουλουπού, γράφε το τι αφήνω και σε ποιόν!
- Για λέγε...
- Στην bloggeρού Ματίνα, bre melaxrinaki, αφήνω το εγκαταλελειμμένο εξοχικό μου στο Ηράκλειο... μιας και δεν έχω να πληρώνω τον ΕΝΦΙΑ!
- Μα, αυτό δεν είναι υποθηκευμένο και επειδή δεν έχεις να πληρώσεις θα στο πάρει η τράπεζα;
- Που πας και θυμάσαι αυτές τις ανόητες μικρολεπτομέρειες... Συνεχίζω.
- Μια παλιά ντουλάπα και την ξυλόσομπα τα αφήνω στη bloggeρού και πολυαγαπημένη μου ανιψιά Κρυφή ματιά.
- Μα, η ντουλάπα είναι ξεχαρβαλωμένη και η σόμπα θέλει καθαρισμό και απ' ότι ξέρω έχεις να την ανάψεις χρόνια!
- Μμμμ σιγά! Θα τη φτιάξει και μετά θα κάνει τη ντουλάπα καυσόξυλα για να βγάλει το χειμώνα! Συνεχίζω.
- Το λάπτοπ το αφήνω στον φίλο μου το Σάκη.
- Μα, αυτό είναι παλιό και δεν τραβάει! Άσε που θέλει φορμάτ...
- Silence s'il vous plaît! Συνεχίζω.
- Στη bloggeρού Κικίτσα, ΕΚΦΡΑΣΟΥ, αφήνω τη μεγάλη γλάστρα με την τριανταφυλλιά...
- Μα, η τριανταφυλλιά έχει ξεραθεί!
- Καλύτερα, δεν θα χρειάζεται να την ποτίζει! Συνεχίζω.
- Τη βιβλιοθήκη μου στην αποθήκη την αφήνω στην bloggeρού Serenata, ξέρω ότι της αρέσει το διάβασμα...
- Μα, τα βιβλία αυτά είναι παλιά και μισοφαγωμένα από ποντίκια!
- Και τι θέλεις βρε έξυπνε; Να της δώσω τα καλά βιβλία; Άσε που είναι ακριβά, αλλά και τα χρειάζομαι!
- Επίσης και τα υπόλοιπα υπάρχοντά μου τα χρειάζομαι και δεν πρόκειται να τα γράψω σε κανέναν!
- Κάτσε γιατί θα μας τρελάνεις! Εσύ δεν είπες ότι θα αυτοκτονήσεις και δεν σου περισσεύει καιρός;
- Oui!
- Ε, τότε πως θα τα χρειαστείς τα υπάρχοντά σου; Μαζί σου θα τα πάρεις στον άλλο κόσμο;
- Αμ, είσαι και μπουμπούνας εκτός από συμβολαιογράφος! Ότι θα αυτοκτονήσω είπα, όχι ότι θα πεθάνω κιόλας στ' αλήθεια!
- Τιιι;
- Ψωμί και τυρί! Τι τι μωρέ; Δεν σου κόβει;
- Για πες...
- Θα κάνω ότι αυτοκτονώ, στα ψέμματα, διότι σαν πεθαμένος δεν θα πληρώνω ούτε φόρους, ούτε τίποτα! Γι' αυτό και βιάζομαι. Για να προλάβω να αποφύγω την επόμενη δόση του ΕΝΦΙΑ!
- Και πως...;
- Απλό είναι. Θα πάω να πνιγώ, με τέτοιο τρόπο ώστε να μη βρεθεί πτώμα και μετά από ένα χρονικό διάστημα θα θεωρηθώ από το κράτος νεκρός! Έτσι θα γλιτώσω τους φόρους! Ε, κάποια στιγμή όταν θα «εμφανιστώ», θα έχω άλλα χαρτιά, για να μη σου πω ότι θα παριστάνω το λαθροπρόσφυγα ώστε να έχω τσάμπα φαΐ, ύπνο κλπ, κλπ!
- Μα εσύ είσαι λευκός και δε μοιάζεις με πακιστανό, αβγανό ή σύριο!
- Εκεί κολλάς; Το πολύ πολύ, να πω ότι τάχα έμεινα σαν Ροβινσώνας Κρούσος σε κανένα ερημονήσι! Και μετά να τα κανάλια, να οι συνεντεύξεις, θα πουλήσω την ιστορία μου να γίνει ταινία... θα 'κονομήσω!
- Και τη διαθήκη τι την θέλεις;
- Για να πειστούν οι αρχές ότι τάχα είμαι αποφασισμένος ν' αυτοκτονήσω στ' αλήθεια!
- Ναι, αλλά άμα θεωρηθείς πεθαμένος, τότε θα εκτελεστεί η διαθήκη!
- Ακόμα καλύτερα, να διώξω τη σαβούρα! Ειδικά εκείνο το παλιόσπιτο... Comprenez vous?
- Mωρέ, κάτι παρόμοιο δεν έκανε και ο λαγός (>>εδώ<<) και την πάτησε στο τέλος;
- Χα, χα! Ας γελάσω! Το ίδιο είμαι εγώ με το λαγό; Και μην ανησυχείς, ξέρω τι κάνω!
- Οκ. Πλήρωσέ με για τη διαθήκη και κάνε ότι σε φωτίσει ο Θεός!
- Μα καλά βρε άκαρδε, θες και λεφτά; Από μένα τον φτωχό; Τον μέλλοντα αυτόχειρα λόγῳ χρεών; Άμα ολοκληρωθεί η κομπίνα θα σε πληρώσω...
- Και μέχρι τότε τι να κάνω εγώ που έχω ανάγκη τα λεφτά;
- Να «αυτοκτονήσεις» κι εσύ! Και θα γλιτώσεις και τους φόρους! Άσε που για τέτοια φαεινή ιδέα, θα έπρεπε να πληρώσεις κιόλας! Αχάριστε...
- Αχάριστος εγώ;;;
- Silence! Λαϊκιστί, τουμπεκί!
