Θα ακούσουμε σήμερα μετά τη γ' Ωδή, το εξής κάθισμα σε ήχο α':
Ὁ λίμνας καὶ
πηγάς, καὶ θαλάσσας ποιήσας, ταπείνωσιν ἡμᾶς, ἐκπαιδεύων ἀρίστην, λεντίῳ
ζωννύμενος, Μαθητῶν πόδας ἔνιψε, ταπεινούμενος, ὑπερβολῇ εὐσπλαγχνίας, καὶ ὑψῶν
ἡμᾶς, ἀπὸ βαράθρων κακίας, ὁ μόνος φιλάνθρωπος.
(Αυτός που δημιούργησε τις λίμνες, τις πηγές και τις θάλασσες, θέλοντας να μας διδάξει την τέλεια ταπείνωση, αφού ζώστηκε την ποδιά, ένιψε τα πόδια των μαθητών, ταπεινούμενος από υπερβολική ευσπλαχνία και ανυψώνοντας εμάς από τα βάραθρα της κακίας, ο μόνος φιλάνθρωπος.)
Ο Χριστός στο μυστικό δείπνο μας διδάσκει μια θεία αρετή, την ταπείνωση. Όλη του η επίγεια ζωή, ήταν ταπεινή, δίχως επιδείξεις, περιουσία, αξιώματα. Με φτώχεια, οδύνη, πόνο και τέλος το σταυρικό του θάνατο. Στο μυστικό δείπνο, ο δημιουργός των υδάτων πάνω στη γη, αφού φόρεσε ποδιά (λέντιο) έδειξε τη σημασία της ταπεινοφροσύνης. Έπλυνε τα πόδια τους, υπενθυμίζοντας τους ότι ήρθε για να υπηρετήσει τον παραπλανημένο άνθρωπο, ελευθερώνοντάς τον από τη δύναμη της αμαρτίας. Δεν ήρθε για τον υπηρετήσουν, αλλά για να διακονήσει. Η ταπείνωση αντίθετα από την υπερηφάνεια, οδηγεί μακριά από τον εγωισμό και την αμαρτία. Είναι ο καλύτερος δρόμος για να συναντήσουμε το Θεό και να νικήσουμε την αμαρτία.
