Το θέμα των ημερών! Όλοι ξαφνικά... έγιναν Charlie! Ξαφνικά ξεχείλησε πολύς κόσμος από... ευαισθησία! Μωρέ μπράβο! Που κρυβότανε τόση ευαισθησία; Τι κρίμα που έπρεπε να σκοτωθούν 12 άνθρωποι για να ευαισθητοποιηθούν τόσοι πολλοί ανά τον κόσμο, (κρίνοντας τις σχετικές πορείες και τις εκδηλώσεις) που άμα τους ρώταγες πριν το μακελειό, οι περισσότεροι (πλην των γάλλων) ούτε που γνώριζαν ότι το Charlie Hebdo είναι γαλλικό έντυπο. Για άλλες ζωές που χάνονται άδικα (π.χ. άμαχοι στη Μέση Ανατολή) πάρα πολύ λιγότεροι ευαισθητοποιούνται ωστόσο...
Δεν θα πάρω θέση υπέρ του περιοδικού, ή υπέρ των τζιχαντιστών. Και οι δύο ανήκουν στα άκρα. Οι μεν, να μη σέβονται ούτε ιερό, ούτε όσιο στα πλαίσια της δήθεν ελευθερίας. Οι δε, τιμωρώντας τον κάθε άπιστο με θάνατο. Δεν είμαι ούτε Charlie, ούτε φονταμενταλιστής τιμωρός. Ούτε συμφωνώ με όσους ψευδοπροοδευτικούς καθυβρίζουν θρησκευτικά πιστεύω με οποιαδήποτε πρόσχημα, ούτε δέχομαι το θάνατο ως μοναδική αντίδραση σε ότι προσβάλλει την όποια θρησκεία. Δυστυχώς αυτό που βλέπω είναι ότι η ελευθερία και η θρησκεία ξεστράτησαν. Έγιναν ασυδοσία και επιβολή παραμερίζοντας τον άνθρωπο... Τι έμεινε τελικά; Ο φόβος!
Προτιμώ να είμαι ανθρώπινος. Για να παραμένω άνθρωπος! Δεν μου αρέσουν οι θάνατοι, όπως και οι ύβρεις. Δεν υπάρχει κανένας λόγος που να τα δικαιολογούν. Προτιμώ την αγάπη που δίδαξε εμπράκτως ο Υιός του Θεού. Σεβόμενος την ελευθερία που έδωσε στον άνθρωπο. Απ' αυτήν την αγάπη, προέρχονται ο σεβασμός, το ήθος, η καταλλαγή, η ενότητα και πολλά άλλα. Δεν θα επεκταθώ σ' αυτό το ύψιστο αίσθημα ως στάση ζωής. Σε όλους μας αρέσει, αλλά στη συντριπτική μας πλειονότητα, την εφαρμόζουμε στα μέτρα μας! Και μετά διαμαρτυρόμαστε ότι επικρατεί η αδικία στον κόσμο... [αυτό χρείζει μεγάλης αναλύσεως].
Θα σταθώ λίγο, στους ηγέτες που πήγαν στην πορεία στο Παρίσι. Με τι υποκρισία συμπαραστάθηκαν εναντίον της τρομοκρατίας... όταν οι περισσότεροι από δαύτους (συν η Γαλλία) πουλάνε όπλα σε τζιχαντιστές και διατηρούν στρατιωτικές δυνάμεις στα ισλαμιστικά κράτη! Το αυγό του φιδιού που εκόλαψαν για τα συμφέροντά τους, τους δάγκωσε... Η τρομοκρατία από το Ισλάμ τους πείραξε. Η δική τους τρομοκρατία σε άλλους λαούς (βλέπε και Ελλάδα) με όπλα ή δάνεια όμως...
Υ.Γ. 1. Θα μπορούσα σήμερα να έβαζα κάποια συνταγή μαγειρικής και να προσπερνούσα το θέμα. Όμως ήδη άρχισα να διαβάζω, πέραν από το μοδάτο σύνθημα «Je suis Charlie», και συνωμοσιολογίες ότι το συμβάν ήταν στημένο για περάσουν το φόβο για τους εξ ανατολών (λάθρο)μετανάστες κ.α. Αντί του φόβου, καλό θα ήταν κατ' εμέ να προσεγγίσουμε την ανιδιοτελή αγάπη...
Υ.Γ. 2. Διάβασα το επιχείρημα ότι οι γάλλοι σχεδιαστές με το να ερεθίζουν με τα σκίτσα τους, τους ισλαμιστές, έπαιζαν με τη φωτιά, οπότε τα ήθελαν και τα 'παθαν! Κατ' εμέ όφειλαν να τους αποδοκιμάσουν πρωτίστως οι «προοδευτικάριοι» αναγνώστες τους, αν όντως ήταν προοδευτικοί. Όμως, τους επιβράβευαν με το να αγοράζουν το έντυπο...
Υ.Γ. 3. Στο ισλάμ, δεν υπάρχει η δυνατότητα μετάνοιας και συγχώρεσης, όπως υπάρχουν στον χριστιανισμό. Ούτε η καταφυγή στη δικαιοσύνη είναι προσφιλής τακτική για τους φανατικούς ή μη ισλαμιστές. Εν γένει με την κουλτούρα που διαθέτουν, δύσκολα (ουσιαστικά καθόλου) ενσωματώνονται στις δυτικές κοινωνίες... [αυτό χρείζει μεγάλης αναλύσεως]
