καὶ ἰδὼν εἶπεν αὐτοῖς· πορευθέντες ἐπιδείξατε ἑαυτοὺς τοῖς ἱερεῦσι. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὑπάγειν αὐτοὺς ἐκαθαρίσθησαν. (Λουκ. 17, 14)
Και όταν είδε, τους είπε: «Πάτε και επιδείξτε τους εαυτούς σας στους ιερείς». Και ενώ αυτοί πήγαιναν, συνέβηκε να καθαριστούν.
Στους δέκα λεπρούς, που τον πλησίασαν για να τους θεραπεύσει, ο Ιησούς δεν τους θεράπευσε αμέσως. Τους έστειλε στους ιερείς για να επιβεβαιώσουν τη θεραπεία, θέλοντας να δει την υπακοή τους. Παράλληλα, να δουν και οι ιερείς το θαύμα ώστε να πιστέψουν τον θεράποντα. Οι λεπροί, αδιαμαρτύρητα έφυγαν και ενώ απομακρύνονταν, διαπίστωσαν ότι είχαν θεραπευτεί. Θα μπορούσαν να ζητήσουν επί τόπου την ίασή τους. Έτσι δεν κάνουμε όταν ζητάμε κάτι από το Θεό; Το θέλουμε εδώ και τώρα! Αυτοί αντιθέτως δεν το έκαναν. Υπάκουσαν σ' ότι τους υπέδειξε ο Ιησούς. Κάτι που εμείς δεν είμαστε διατεθιμένοι να πράξουμε! Μόνο να ζητάμε ξέρουμε και αυτό όπως το θέλουμε εμείς. Οι δέκα λεπροί έδειξαν υπακοή και γιατρεύτηκαν στο σώμα τους. Ας αναρωτηθούμε αν μπορούμε να δείξουμε υπακοή χωρίς διαμαρτυρίες και απαιτήσεις.
