Ακούμε στη σημερινή περικοπή:
οὐ γὰρ οἱ ἀκροαταὶ τοῦ νόμου δίκαιοι παρὰ τῷ Θεῷ, ἀλλ᾿ οἱ ποιηταὶ τοῦ νόμου δικαιωθήσονται. (Ρωμ. 2, 13)
Γιατί οι ακροατές του νόμου δεν είναι δίκαιοι μπροστά στο Θεό, αλλά οι τηρητές του νόμου θα δικαιωθούν.
Ο απ. Παύλος, υπαινίσσεται την καύχηση των Ιουδαίων στην κατοχή και την ακρόαση του νόμου. Αυτή του η φράση, έχει αντίκτυπο και σε εμάς που έχουμε το προνόμιο να κατέχουμε τον τέλειο νόμο, όπως μας τον δίδαξε ο Κύριος. Δεν αρκεί να πηγαίνουμε στην Εκκλησία και να ακούμε τις ευαγγελικές και αποστολικές περικοπές. Δεν αρκεί να λέμε ότι είμαστε χριστιανοί και ότι πιστεύουμε στο Χριστό. Αν δεν κάνουμε πράξη τα όσα μαθαίνουμε και πιστεύουμε, τότε δεν θα γίνουμε δίκαιοι ενώπιον του Θεού. Η τήρηση του ευαγγελίου, ως στάση ζωής, είναι η ζωντανή απόδειξη της πίστης μας. Μπορεί μεν το τυπικό μέρος του χριστιανισμού να είναι πολύ πιο εύκολο απ' ότι η έμπρακτη τήρησή του, αλλά δυστυχώς, ούτε κι αυτό πολλοί δεν είναι σε θέση να το ακολουθήσουν. Αραιωμένες έως καθόλου οι επισκέψεις στην Εκκλησία, και η μελέτη του ευαγγελίου ανύπαρκτη. Γι' αυτό και εσφαλμένα νομίζουν μερικοί ότι κάνοντας το πρώτο βήμα, πλησιάζοντας την τυπική λατρευτική πράξη, έχουν κατακτήσει την ουράνια βασιλεία. Ας θυμόμαστε λοιπόν τα λόγια του Παύλου και ας στραφούμε στην τήρηση του ευαγγελίου που μεν είναι δύσκολη αλλά έχει μεγάλη ανταμοιβή στην αιώνια ζωή.
Άλλο σχόλιο για τη σημερινή περικοπή, εδώ.
