καὶ εἶπεν ὁ ᾿Ιησοῦς· τίς ὁ ἁψάμενός μου; ἀρνουμένων δὲ
πάντων εἶπεν ὁ Πέτρος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ· ἐπιστάτα, οἱ ὄχλοι συνέχουσί σε
καὶ ἀποθλίβουσι, καὶ λέγεις τίς ὁ ἁψάμενός μου; (Λουκ. 8, 45)
Και είπε ο Ιησούς: «Ποιός είναι αυτός που με άγγιξε;»
Ενώ λοιπόν όλοι αρνούνταν, είπε ο Πέτρος: «Διδάσκαλε, τα πλήθη σε
συμπιέζουν και σε συνθλίβουν».
Η αιμορροούσα γυναίκα άγγιξε το ιμάτιο του Ιησού και σταμάτησε η αιμορραγία. Αισθάνθηκε ιδιαιτέρως αυτό το άγγιγμα. Σε αντίθεση με τα πολλά αγγίγματα του πλήθους που τον είχαν κυκλώσει και τον πίεζαν. Αυτά ήταν απλά αγγίγματα ενθουσιασμού και περιέργειας. Εκείνο ήταν άγγιγμα πίστης. Άγγιγμα όχι μόνο του ιματίου αλλά και της ψυχής. Ένα διαφορετικό άγγιγμα μη αντιληπτό από τα ανθρώπινα μάτια του Πέτρου. Που δηλώνει την ενέργεια της πίστης της γυναίκας. Αυτό το αντιλήφθηκε ο Κύριος και ρώτησε το ποιός τον άγγιξε. Ο Πέτρος αντιθέτως, μη αντιλαμβανόμενος το θαύμα, προτρέχει να μεμφεί τον Ιησού που ρώτησε, δείχνοντας τον όχλο που Τον περικύκλωνε σφιχτά. Τόσοι τον ακουμπούσαν, που να ήξερε ποιόν απ' όλους εννοούσε! Ο Κύριος ωστόσο ήξερε, γι' αυτό ήθελε να αναδείξει την πίστη που ένιωσε από τη γυναίκα.
Άλλο σχόλιο για τη σημερινή περικοπή, εδώ.
