Ακούμε στο δεύτερο τροπάριο του κανόνα σε Ἦχος β'
Ῥαθυμίαν, ἄπωθεν ἡμῶν, βαλλώμεθα, καὶ φαιδραῖς ταῖς λαμπάσι, τῷ ἀθανάτῳ Νυμφίῳ Χριστῷ, ὕμνοις συναντήσωμεν· Εὐλογεῖτε βοῶντες, τὰ ἔργα τὸν Κύριον.
(Ας διώξουμε μακριά μας την πνευματική οκνηρία και με τις λαμπάδες μας αναμμένες ας συναντήσουμε ψάλλοντας ύμνους, το Χριστό, τον αθάνατο Νύμφιο των ψυχών μας. Ευλογείτε κράζοντας, όλα τα έργα τον Κύριον.)
(Ας διώξουμε μακριά μας την πνευματική οκνηρία και με τις λαμπάδες μας αναμμένες ας συναντήσουμε ψάλλοντας ύμνους, το Χριστό, τον αθάνατο Νύμφιο των ψυχών μας. Ευλογείτε κράζοντας, όλα τα έργα τον Κύριον.)
Ο υμνωδός μας τονίζει να διώξουμε την οκνηρία. Να απαλλαγούμε από την πνευματική αμέλεια και την υποβάθμιση της ψυχής. Να απεγκλωβιστούμε από αυτήν την ασθένεια που οδηγεί στην απώλεια της ψυχής και στον αποκλεισμό του ουράνιου νυμφώνα. Να μην ομοιάσουμε με τις μωρές παρθένες που ο ύπνος της αμαρτίας τις άφησε εκτός νυμφώνος.
Αντίθετα, να προβάλουμε και να αναπτύξουμε τις αρετές μας σαν λαμπάδες αναμμένες. Ας ετοιμάσουμε την ψυχή μας να είναι φωταγωγημένη από την πνευματική προκοπή και άσκηση στην αρετή. Να προϋπαντήσει τον αθάνατο Νύμφιο για να τελέσει τον πνευματικό γάμο, δηλαδή την μυστική ένωση με τη θεία του φύση, ψάλλοντας και ευλογώντας την απειρία της θείας χάριτος.
Αντίθετα, να προβάλουμε και να αναπτύξουμε τις αρετές μας σαν λαμπάδες αναμμένες. Ας ετοιμάσουμε την ψυχή μας να είναι φωταγωγημένη από την πνευματική προκοπή και άσκηση στην αρετή. Να προϋπαντήσει τον αθάνατο Νύμφιο για να τελέσει τον πνευματικό γάμο, δηλαδή την μυστική ένωση με τη θεία του φύση, ψάλλοντας και ευλογώντας την απειρία της θείας χάριτος.
