ΠΑΝΙ ΣΤΗΝ ΦΑΝΤΑΣΙΑ!

Τι ταχύτητα να 'χει άραγε η φαντασία; Πόσα μποφόρ να φουσκώνουν το πανί του μυαλού; Όσες το σκέφτομαι, βλέπω πως ο κόσμος είναι τόσο μικρός σ' αυτόν που γεννάει το όνειρο... Χωρίς όρια, χωρίς κανόνες. Το τρένο διασχίζει ποικίλα τοπία, πόλεις, χωριά ενώ οι ράγες είναι ατελείωτες... Και δεν προλαβαίνουν να σε κουράσουν. Μια άλλη διάσταση όταν τα μάτια κλείσουν ή όταν ενατενίσουν πέρα από αυτό που βλέπουν!

Μαγικός κόσμος, που στροβιλίζεται ακατάπαυστα. Μέθεξη επιθυμιών και κρυφών πόθων! Εκεί που μόνο η δημιουργία, η πλαστικότητα και η σύνθεση κυριαρχούν. Και η γοητεία της, αναβιώνει θύμισες ή φτιάχνει καινούργιες εμπειρίες... Γρήγορα, χωρίς δυστοκίες και αναστολές, ο κόσμος μεταλλάσσεται, μετατρέπεται, αναπλάθεται σε ότι δεν μπορεί να δώσει η πεζή πραγματικότητα. Και ποτέ δεν νιώθεις μοναξιά. Ποτέ δε νιώθεις αδύναμος. Ποτέ δεν κουράζεσαι!

Ευτυχώς που ο άνεμος πάντα είναι ούριος στο μυαλό και η φαντασία δεν σταματά. Αλίμονο σ' αυτόν που κουράστηκε το μυαλό και στέρεψε η φαντασία του. Που έπαψε να ονειρεύεται στον ξύπνιο του και δεν απαγκιστρώνεται από την πεζή ρουτίνα. Κρίμα μόνο που ο χρόνος δεν επαρκεί να την ξεζουμίσουμε και πρέπει να ξυπνάμε στης καθημερινότητας τον ύπνο... Ίσως η μόνιμη παραμονή σ' αυτήν να μην την αντέχαμε...