Ακούμε στη σημερινή περικοπή:
ἐγὼ γάρ εἰμι ὁ ἐλάχιστος τῶν ἀποστόλων, ὃς οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς καλεῖσθαι ἀπόστολος, διότι ἐδίωξα τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ· (Α' Κορ. 15, 9)
Εγὼ είμαι ο ελάχιστος απὸ τους αποστόλους, που δεν είμαι άξιος να ονομάζομαι απόστολος, διότι κατεδίωξα τὴν ἐκκλησία του Θεού.
Ο απ. Παύλος δεν ξεχνά το παρελθόν του και ούτε προσπαθεί να το κρύψει. Το ότι μετεστράφηκε από διώκτης των χριστιανών σε κήρυκα του ευαγγελίου του Κυρίου, δεν σημαίνει ότι σβήστηκαν τα όσα έπραξε. Δεν νοιάζεται για τη δημόσια εικόνα του, όπως κάνουν σήμερα οι πολιτικοί ή άλλοι επιφανείς του κόσμου. Δεν δείχνει έπαρση για το ότι εκλέχτηκε από τον Κύριο για το έργο που επιτελεί, γι' αυτό υπενθυμίζει το ποιός ήταν. Αισθάνεται μέσα του ενοχή και λυπάται. Γι' αυτόν, η επονομασία «απόστολος» είναι κάτι ανώτερο για να του αποδοθεί. Ταπεινώνεται για να νουθετήσει και να παραδειγματίσει. Διότι όσο προσεκτικοί και να είναι οι ιερείς, οι οποίοι συνεχίζουν το έργο των αποστόλων, όσο και να φροντίζουν για την έξωθεν καλή μαρτυρία τους, δεν πρέπει να λησμονούν ότι η ταπείνωση για τα λάθη και τις αμαρτίες που έχουν κάνει, είναι μονόδρομος για να οδηγήσουν εαυτόν και ποίμνιο στην οδό της σωτηρίας. Δι' αυτής ο Κύριος σαρκώθηκε και σταυρώθηκε, και δι' αυτής ο Παύλος προσέφερε τόσα πολλά με το έργο του την Εκκλησία.
Άλλο σχόιο για τη σημερινή περικοπή, εδώ.
ἐγὼ γάρ εἰμι ὁ ἐλάχιστος τῶν ἀποστόλων, ὃς οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς καλεῖσθαι ἀπόστολος, διότι ἐδίωξα τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ· (Α' Κορ. 15, 9)
Εγὼ είμαι ο ελάχιστος απὸ τους αποστόλους, που δεν είμαι άξιος να ονομάζομαι απόστολος, διότι κατεδίωξα τὴν ἐκκλησία του Θεού.
Ο απ. Παύλος δεν ξεχνά το παρελθόν του και ούτε προσπαθεί να το κρύψει. Το ότι μετεστράφηκε από διώκτης των χριστιανών σε κήρυκα του ευαγγελίου του Κυρίου, δεν σημαίνει ότι σβήστηκαν τα όσα έπραξε. Δεν νοιάζεται για τη δημόσια εικόνα του, όπως κάνουν σήμερα οι πολιτικοί ή άλλοι επιφανείς του κόσμου. Δεν δείχνει έπαρση για το ότι εκλέχτηκε από τον Κύριο για το έργο που επιτελεί, γι' αυτό υπενθυμίζει το ποιός ήταν. Αισθάνεται μέσα του ενοχή και λυπάται. Γι' αυτόν, η επονομασία «απόστολος» είναι κάτι ανώτερο για να του αποδοθεί. Ταπεινώνεται για να νουθετήσει και να παραδειγματίσει. Διότι όσο προσεκτικοί και να είναι οι ιερείς, οι οποίοι συνεχίζουν το έργο των αποστόλων, όσο και να φροντίζουν για την έξωθεν καλή μαρτυρία τους, δεν πρέπει να λησμονούν ότι η ταπείνωση για τα λάθη και τις αμαρτίες που έχουν κάνει, είναι μονόδρομος για να οδηγήσουν εαυτόν και ποίμνιο στην οδό της σωτηρίας. Δι' αυτής ο Κύριος σαρκώθηκε και σταυρώθηκε, και δι' αυτής ο Παύλος προσέφερε τόσα πολλά με το έργο του την Εκκλησία.
Άλλο σχόιο για τη σημερινή περικοπή, εδώ.
