- Καλημέρα κυρ Κάστορα. Τι έμαθα; Άνοιξες καινούργιο super market;
- Καλώς την κυρ Αλεπού. Άνοιξα καινούργιο μαγαζί, αλλά όχι super market. Άνοιξα εκδοτικό οίκο!
- Σοβαρά; Ξέρεις εσύ από βιβλία;
- Εγώ κυρ Αλεπού δεν ξέρω; Εγώ σε πληροφορώ ότι έχω τελειώσει κοτζάμ Γυμνάσιο! Και τόσα χρόνια στο εμπόριο, κόβει το μάτι μου!
- Μπράβο σου κυρ Κάστορα. Και τι εκδίδεις; Περιοδικά και εφημερίδες;
- Μπα, όχι τέτοια πράγματα. Αυτά είναι... λαϊκούρες! Εγώ έχω εκδοτικό οίκο με... κύρος! Γι' αυτό εκδίδω βιβλία.
- Και πάλι μπράβο σου! Τι βιβλία;
- Μυθιστορήματα, ιστορικά, μαγειρικής, και γενικά της κουλτούρας. Διότι, έχω κι ένα όνομα στην πιάτσα! Τι θα εξέδιδα; Τίποτα Καζαμίες;
- Πω, πω! Και δεν μου λες, μόνο κλασσικούς συγγραφείς ή και νέους;
- Κοίτα, οι κλασσικοί συγγραφείς, είναι λίγο πολύ διαβασμένοι, οπότε και δεν θα αφήσουν κέρδος. Κυρίως ασχολούμαι με νέα ταλέντα, που έχουν το μεράκι και φρέσκιες ιδέες! Δεν μου λες, εσύ είσαι;
- Τι να είμαι καλέ;
- Να γράψεις κανένα βιβλίο! Σε έχω δει που στο blog σου γράφεις κάτι μπούρδ... εεε, πετυχημένα κείμενα, και σου αφήνουν εγκωμιαστικά σχόλια! Λοιπόν τι λες; Γιατί δεν δοκιμάζεις να γράψεις ολόκληρο βιβλίο;
- Ποιός εγώ;
- Όχι η θειά μου η Γωγώ! Εσύ ντε!
- Μα νομίζεις ότι έχω ταλέντο κυρ Κάστορα;
- Τύφλα να 'χει ο Κοέλιο! Τι λες τώρα; Τέτοια ψών... εεε, ταλεντάρα σπανίζει στις μέρες μας! Και να δεις ότι όχι μόνο θα κάνεις πωλήσεις στην Ελλάδα, αλλά θα το μεταφράσουμε και στα εγκλέζικα για να κάνεις διεθνή καριέρα! Μπεστ σέλερ!
- Λες;
- Ναι, για! Μην το σκέφτεσαι καθόλου!
- Λοιπόν, το σκέφτηκα! Θα γράψω ένα μυθιστόρημα. Πότε να στο φέρω για τύπωμα;
- Όσο το δυνατόν γρηγορότερα!
- Και το οικονομικό κυρ Κάστορα;
- Κοίτα, στην αρχή επειδή είναι το πρώτο σου βιβλίο και ακόμα δεν σε ξέρει κανείς, θα πληρώσεις 1200€!
- Τι; Αντί να πάρω, θα πληρώσω κι από πάνω;
- Ε, είπαμε. Στην αρχή. Μόλις το σπρώξω το βιβλίο στην αγορά, και σε μάθει το αναγνωστικό κοινό, θα πάρεις τα ποσοστά σου.
- Μόνο που δεν έχω τόσα λεφτά. Ούτε τα μισά δεν έχω...
- Δεν έχεις κάποιον φίλο να το κάνετε μαζί ώστε να τσοντάρει κι αυτός;
- Άμα το κάνω συνεταιρικά θα μοιραστώ τη δόξα και το κέρδος...
- Βρε, κάνε το πρώτο συνεταιρικά, και μετά κάνεις solo διεθνή καριέρα!
- Μωρέ καλά λες! Και σαν να έχω κάποιον στο μυαλό μου... Λοιπόν φεύγω, και θα ξανάρθω με τα λεφτά και το μυθιστόρημα! Χαιρετώ!
- Θα σε περιμένω κυρ Αλεπού!
Η κυρ Αλεπού πάει τρέχοντας στον φίλο της το Λαγό.
- Γεια σου κυρ Λαγέ. Τι κάνεις; Βρήκες καμιά δουλειά;
- Μπα; Που τέτοια τύχη. Τα γνωστά μου κεσάτια έχω κυρ Αλεπού. Ως συνήθως...
- Ωραία!
- Τι ωραία; Που δεν έχω δουλειά;
- Ακριβώς! Γιατί θα έχεις το χρόνο για να δημιουργήσουμε!
- Ωχ!
- Γιατί αναστενάζεις κυρ Λαγέ;
- Κάτι σκαρώνεις, κυρ Αλεπού. Για λέγε!
- Το λοιπόν. Ο κυρ Κάστορας άνοιξε εκδοτικό οίκο και συμφώνησα να εκδώσει το μυθιστόρημα που θα γράψουμε!
- Ποιοί θα γράψουμε;
- Εμείς οι δύο!
- Πλάκα μου κάνεις; Εσύ με το ζόρι κατάφερες να τελειώσεις το Δημοτικό, ενώ εγώ μέχρι την Δ' τάξη πήγα!
- Ε, και; Γιατί πρέπει να είμαστε σπουδαγμένοι;
- Δεν πρέπει λες;
- Εμείς κυρ Λαγέ, έχουμε τελειώσει το... πανεπιστήμιο της ζωής!
- Ααα! Τώρα μ' έπεισες! Και πόσα θα πάρουμε;
- Θα πάρουμε πολλά. Πάρα πολλά. Βάλε και τη δημοσιότητα... Αρκεί στην αρχή να δώσουμε ένα... μικρό πόσον!
- Τι ποσόν; 10€ ας πούμε;
- Λίγο παραπάνω!
- Δηλαδή;
- 1200€...
- Πόσα;;;
- Μη φωνάζεις! Ξέρω ότι έχεις κάτι οικονομίες στην μπάντα.
- Μα, αυτά τα έχω για ώρα ανάγκης! Όχι για να κάνω το συγγραφέα!
- Βρε, μπουμπούνα! Ζούμε στην εποχή που το βιβλίο, επανακάμπτει και εμείς οι δύο έχουμε αστείρευτο και πηγαίο ταλέντο. Οι αναγνώστες θα μας κάνουν περιζήτητους! Θα δώσουμε τώρα τα 1200 αλλά μετά θα θησαυρίσουμε!
- Σίγουρα;
- Εννοείται! Παιδί μου, ο Κάστορας μου το είπε ξεκάθαρα. Θα μεταφράσει το βιβλίο μας στα εγκλέζικα! Καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτό;
- Όχι!
- Αμ, δεν σου κόβει! Θα κάνουμε διεθνή καριέρα! Θα γίνουμε μπεστ σέλερ!
- Λες;
- Εμ, τέτοια ταλέντα σαν εμάς, δεν βρίσκονται εύκολα! Για να μη σου πω, ότι μετά το Σεφέρη και τον Ελύτη, θα έρθει η στιγμή να αποκτήσει η Ελλάδα και τρίτο Νόμπελ Λογοτεχνίας! Γι' αυτό μην κάθεσαι καθόλου. Φέρε το λάπτοπ ν' αρχίσουμε!
- Αφού θα χτυπήσουμε και το Νόμπελ, φέρνω το λάπτοπ!!!
Αφού φέρνει το λάπτοπ ο Λαγός...
- Άνοιξε το Word και ξεκίνα πάνω πάνω να βάλεις τον τίτλο του βιβλίου.
- Τι τίτλο να βάλω, που τόσην ώρα, δεν αποφασίσαμε τι να γράψουμε!
- Άσε και έχω στο μυαλό μου ένα μυθιστόρημα με δυνατές συγκινήσεις και μπόλικο σασπένς!
- Λέγε και γράφω.
- Τίτλος: «Ποιός δολοφόνησε την Ιουλιέτα»!
- Ποιά Ιουλιέτα;
- Τι ποιά Ιουλιέτα, κυρ Λαγέ; Τη γκόμενα του Ρωμαίου!
- Μα, αυτοί δεν είναι ήρωες του Σέξπιρ;
- Ε, και; Εμείς θα δώσουμε νέα διάσταση στην υπόθεση!
- Μα, αυτή δεν αυτοκτόνησε;
- Ααα! Πολλά ρωτάς! Συνέχισε παιδί μου, όπως στα υπαγορεύω! Λοιπόν. Σ' ένα ορεινό χωριό της Κρήτης...
- Ποιά Κρήτη καλέ; Στην Ιταλία δεν εξελίχθηκε η ιστορία;
- Εγώ θα το προσαρμόσω στην ελληνική πραγματικότητα! Συνεχίζω. Η οικογένεια του Σήφη Καπουλετάκη είχε εδώ και αιώνες άγρια βεντέτα με την οικογένεια του Μανούσου Μοντεγάκη!
- Κυρ Αλεπού, είσαι σίγουρη ότι αυτό που μου υπαγορεύεις θα γίνει μπεστ σέλερ;
- Όπως σε βλέπω και με βλέπεις! Κοίτα μην ξεχάσεις να πας στο ράφτη για να σου ετοιμάσει το φράκο!
- Φράκο;
- Μόνο φράκο επιτρέπεται στην απονομή του βραβείου Νόμπελ, μπουμπούνα! Βάσει του πρωτοκόλλου...
Και αφού έκατσαν με τις ώρες και έγραψαν το... μελλοντικό μπεστ σέλερ, έβαλαν τις οικονομίες τους, δανείστηκαν κι από παντού, πλήρωσε η Αλεπού τον Κάστορα για να το τυπώσει. Μερικές εβδομάδες μετά την κυκλοφορία του μυθιστορήματος...
- Τι θα γίνει κυρ Αλεπού; Πέρασε καιρός και δεν έχουμε καμιά ειδοποίηση από τον Κάστορα για το μυθιστόρημά μας.
- Ε, δεν γίνεσαι διάσημος συγγραφέας από τη μια μέρα στην άλλη. Του τηλεφώνησα και μου είπε πως πρέπει να περιμένουμε λίγο ακόμη...
- Πούλησε τίποτα; Γιατί θα πρέπει κάποια στιγμή να επιστρέψω τα δανεικά που πήρα.
- Τι να σου πω. Εγώ πάντως πήγα κρυφά σε ένα βιβλιοπωλείο, που δεν με ξέρουν, και το αγόρασα! Μάλιστα δεν το είχαν και το παράγγειλα. Άρα;
- Άρα; Τι κυρ Αλεπού;
- Άρα ξεπούλησε και δεν είχαν άλλα αντίτυπα! Θα πάμε για επανέκδοση!
- Αμήν Παναγίτσα μου! Και εγώ που πήγα να το αγοράσω, το ίδιο συνέβηκε και νόμιζα ότι ούτε καν είχε παραδώσει εκεί ο Κάστορας αντίτυπα...
Εκείνη την ώρα περνά από 'κει ο κυρ Γάιδαρος με το φορτωμένο κάρο του.
- Γεια σου κυρ Γάιδαρε! Κάτσε λίγο να σου πούμε τα σπουδαία νέα μας.
- Πολύ θα το ήθελα παιδιά, αλλά βιάζομαι. Έχω να μεταφέρω κάτι στοίβες βιβλίων του Κάστορα για πολτοποίηση.
- Μπα; Ανακυκλώνει τα βιβλία που τυπώνει ο Κάστορας;
- Μα καλά δεν ξέρετε;
- Τι να ξέρουμε;
- Ο Κάστορας, με τον εκδοτικό οίκο που άνοιξε έχει θησαυρίσει. Βρίσκει κάτι ψωνάρες που νομίζουν ότι είναι συγγραφείς, τους πείθει να γράψουν κανένα μυθιστόρημα. Τους παίρνει 1200€ για ένα μίνιμουμ αριθμό αντιτύπων από τα οποία τσεπώνει παραπάνω από τα μισά, αεριτζίδικα!
- Πως;;;
- Ναι ντε! Αφού υπάρχουν πολλά κορόιδα που νομίζουν ότι είναι συγγραφείς! Μάλιστα το φορτίο μου είναι από ένα πρόσφατο μυθιστόρημα που έγραψαν δύο πανύβλακες, όπως μου τους χαρακτήρισε!
- Και ποιό μυθιστόρημα είναι αυτό κυρ Γάιδαρε;
- Δεν πρόφτασα να του ρίξω καμιά ματιά. Κάτι για μια δολοφονία μιας Ιουλιέτας έλεγε. Δεν βαριέσαι. Το καλό όμως δεν σας το είπα ακόμα!
- Και πιο είναι αυτό;
- Ότι βρεθήκανε δύο κορόιδα και το αγόρασαν κιόλας! Απορώ ποιοί να ήταν αυτοί οι δύο!
- Έλα μου ντε! Τρέχα γύρευε!
- Παιδιά σας αφήνω, θα τα πούμε αργότερα. Προηγείται το αγώι.
Κι αφού απομακρύνθηκε ο κυρ Γάιδαρος με το κάρο του...
- Δε μου λες κυρ Αλεπού, πάμε για επανέκδοση, ε;;;
- Έτσι νόμιζα!
- Και θα κάνουμε διεθνή καριέρα, ε;;;
- Μην αγριεύεις κυρ Λαγέ, θα χαλάσει η επιδερμίδα σου!
- Και θα πάρουμε το Νόμπελ, ε;;;
- Κυρ Λαγέ ψυχραιμία. Μπορεί το ταλέντο μας τώρα να περνά απαρατήρητο αλλά θα γίνουμε διάσημοι μετά θάνατον!
- Ετοιμάσου να γίνεις διάσημη από τώρα! Γιατί άμα σε πιάσω θα σε σκοτώσω στο ξύλο!!! Στο ξύλο!!!
