Όταν ακούω ή διαβάζω το σύνθημα που χρησιμοποιεί ως τίτλο το παρακάτω αρθράκι από την Βεντέτα Νο 162 (13/6/1968), ότι η ευγένεια είναι μισή αρχοντιά, μου έρχεται στο νου η απορία «ποια είναι η άλλη μισή αρχοντιά;» ειδικά άμα δεν είσαι ευκατάστατος. Μ' αυτό κανείς δεν ασχολήθηκε και δεν θα το κάνω εγώ. Καλοκαιρινό σαβουάρ βιβρ, το οποίο παραμένει αέναο, παρά τις δεκαετίες που δημοσιεύτηκε πριν. Στέκομαι στην τελευταία υπόδειξη, όπου ο θερινός κινηματογράφος μου αρέσει ιδιαίτερα, παρότι λιγόστεψαν επικινδύνως... Για τα υπόλοιπα δυστυχώς συνηθίσαμε...
