Δεν είναι ωραίο όταν λαμβάνεις κάποιο δώρο; Άμα σου αρέσει το δώρο, η απάντηση είναι «ναι» προφανώς. Άμα είναι να ξηλωθείς για να κάνεις δώρο, η απάντηση ποικίλλει... Μιας και μπήκαμε στην εορταστική περίοδο που τα δώρα υποτίθεται ότι έχουν την τιμητική τους, ας κάνουμε ένα νοερό ταξιδάκι σε δώρα που έκαναν οι μακρινοί μας πρόγονοι μέσα από την ολοσέλιδη σχετική δημοσίευση από τη BENΤΕTΑ Νo 190 (26/12/1968). Από τους αρχαίους μέχρι τους βυζαντινούς χρόνους το δώρο ουδέποτε έλειψε από τα έθιμα των Ελλήνων. Όσο για σήμερα, που τα λεφτά είναι μετρημένα, το βάρος θα πέσει λογικά, όχι τόσο στην αξία, όσο στο συμβολισμό και τη διάθεση.
Κακά τα ψέμματα, ένα φθηνό παιχνιδάκι είναι καλύτερο από το καθόλου, σε κάθε παιδί που δεινοπαθεί από τα καπιταλιστικά «οφέλη» της απάνθρωπης κοινωνίας των μεγάλων... Αλλά μην ξεχνάμε ότι δώρο, είναι ακόμη κι ένα τηλέφωνο σε κάποιον που είναι μόνος, ή έστω ένα χαμόγελο κι ένα «ευχαριστώ» σε όποιον υπομένει τις ιδιοτροπίες μας! Τα πολύ ακριβά δώρα εξάλλου είναι αυτά που δεν τα βρίσκει κανείς στα ράφια των καταστημάτων...
