- Επιτέλους, ξημέρωσε η Καθαρά Δευτέρα! Καιρός για το έθιμο του χαρταετού!
- Πας καλά; Με βροχή θα πετάξεις χαρταετό;
- Εδώ είσαι alter ego; Και ἐλεγα που χάθηκες τόσο καιρό!
- Σε είδα να γράφεις στο blog και ήρθα! Λοιπόν, με βροχή δεν πετάνε χαρταετό.
- Ποιοί δεν πετάνε;
- Τι ποιοί; Ο κόσμος!
- Κακώς!
- Γιατί;
- Διότι τα έθιμα, και δη τα πατροπαράδοτα, δεν τα τηρούμε μόνο καιρού επιτρέποντος! Ειδάλλως θα υπήρχαν έθιμα μόνο για ηλιόλουστες ημέρες, έθιμα για βροχερές κλπ!
- Δεν σε πιάνω!
- Δεν μου λες, τη λαγάνα θα τη φας σήμερα;
- Ασφαλώς!
- Γι' αυτό το πατροπαράδοτο έθιμο, δεν σε εμποδίζει η βροχή, ε;
- Ε, όχι! Ο φούρνος είναι κοντά.
- Ε, και για τον αετό μου, ο ουρανός είναι ακόμη πιο κοντά!
- Δηλαδή;
- Ο δικός μου αετός μπουμπούνα, είναι αλεξίβροχος! Διαθέτει ομπρέλα. Comprenez-vous?
- Νο!
- Εμ, που να καταλάβεις... Οφείλει ο καθένας τον αετό που έχει, να τον βγάζει στη βροχή. Αν έχει αετό βεβαίως και όχι καμιά... κότα! Γιατί στα εύκολα, όλοι τον ξαμολάνε. Στα δύσκολα όμως;
- Άσε το 'πιασα! Μιλάς μεταφορικά!
- Τόσα χρόνια που σε κουβαλάω, έπρεπε να το είχες καταλάβει αμέσως!
- Οπότε να υποθέσω ότι ξαναρχίζεις και τις αναρτήσεις;
- Σπίρτο είσαι! Σιγά σιγά, θα ξαμολήσω στον blogoουρανό τον αετό των διαφόρων εμπνεύσεων που περνούν από το νου μου...
- Και βρήκες την ημέρα; Σήμερα που είναι αργία;
- Ο νους ποτέ δεν έχει αργία alter ego! Δυστυχώς ποτέ! Καλή Μεγάλη Τεσσαρακοστή να έχουμε.