εἰς δὲ τὴν δευτέραν ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ μόνος ὁ ἀρχιερεύς, οὐ χωρὶς αἵματος, ὃ προσφέρει ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων (Εβρ. 9, 7)
Στο δεύτερο μέρος μπαίνει μια φορά το έτος
μόνος του ο αρχιερέας, όχι χωρίς αίμα, που το προσφέρει υπέρ του εαυτού
του και υπέρ των αμαρτιών από άγνοια του λαού.
Στην περίοδο της Παλαιάς Διαθήκης, κατά την ημέρα του εξιλασμού, ο αρχιερέας έμπαινε μόνος του στο δεύτερο τμήμα της σκηνής (που λεγόταν Άγια των Αγίων) μια φορά το χρόνο και προσέφερε αίμα ως εξιλαστήρια θυσία για τον εαυτό του και για τις αμαρτίες που έκανε ο λαός από άγνοια. Αυτό προεικονίζει την είσοδο του αληθινού αρχιερέα, του Χριστού, στον ουρανό. Και Εκείνος εισήλθε προσφέροντας το αίμα Του ως εξιλαστήρια θυσία μόνο για μας, μιας και είναι αναμάρτητος. Και πολύ περισσότερο, που η θυσία ήταν ο επωνείδιστος θάνατος Του.
