Διαβάζοντας σήμερα πως η εφημερίδα ΒΗΜΑ (26/11/10 κλικ εδώ) από 1/1/11 θα σταματήσει την έντυπη κυκλοφορία της, συνέπεια της αυξανόμενης διαδυκτιακής ανάγνωσης σε βάρος της έντυπης, δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε το μέλλον στο οποίο η φράση κλισέ «χύθηκε πολύ μελάνι για το τάδε ζήτημα», θα αναζητά την ρίζα της στο παρελθόν. Την πορεία του ΒΗΜΑΤΟΣ αργά ή γρήγορα θα την ακολουθήσουν και οι άλλες εφημερίδες, περιοδικά μα και βιβλία. Η τεχνολογία τρέχει, και πρέπει να ακολουθήσουμε τους ρυθμούς της.
Ζούμε λοιπόν την τελευταία περίοδο της ύπαρξης του έντυπου χαρτιού, που εκτός από την ανάγνωσή τους, έχουν και μια... ευρύτερη χρήση. Μπορεί η εφημερίδα να έχει διάρκεια ζωής όσο αυτής της πεταλούδας, μόλις μία μέρα, αλλά σαν χαρτί χρησίμευε παλιότερα για το τύλιγμα της ρέγγας στον μπακάλη, αλλά και σαν κάλυμμα του πατώματος όταν βάφουμε τους τοίχους. Για να μην πω, για όσους φτιάχνουν ακόμη ουρές στον χαρταετό, πόσο χρήσιμο είναι το χαρτί από κάποιον παλιό «χρυσό οδηγό» του ΟΤΕ...
Θα νοσταλγήσουμε το χαρακτηριστικό φτύσιμο του αντίχειρα για το γύρισμα της σελίδας, και την σχετικά νέα τάση των εντύπων να μας φορτώνουν CD, DVD και λοιπές προσφορές. Όπως επίσης τα γνωστά πηγαδάκια γύρω από τα κρεμασμένα φύλλα των εφημερίδων στα περίπτερα που σχολιάζουν τα τεκτενόμενα. Και πόσα ακόμη...
Εν πάσι περιπτώσει, η ηλεκτρονική στροφή στην ενημέρωση θα φέρει αρκετές αλλαγές της καθημερινότητάς μας. Όλα μαζεμμένα μπροστά σε μια οθόνη. Ας απολαύσουμε την εποχή που ακόμη υπάρχει το έντυπο χαρτί, όσοι μας αρέσει να αισθάνονται με το δάκτυλο τη σελίδα που διαβάζουν, και όσοι κόβουμε (ακόμα) κάποιο απόκομμα με το ψαλίδι. Γιατί δεν αργεί η ώρα που θα νοσταλγήσουμε και το γνωστό ανέκδοτο:
Σε τι διαφέρει η οθόνη του υπολογιστή με την εφημερίδα;
Μπορείς να τυλίξεις κάτι με μια οθόνη;
Σε τι διαφέρει η οθόνη του υπολογιστή με την εφημερίδα;
Μπορείς να τυλίξεις κάτι με μια οθόνη;
