τινὲς δὲ ἤθελον ἐξ αὐτῶν πιάσαι αὐτόν, ἀλλ' οὐδεὶς ἐπέβαλεν ἐπ' αὐτὸν τὰς χεῖρας. (Ιω. 7, 44)
Μερικοί μάλιστα από αυτούς ήθελαν να τον συλλάβουν, αλλά κανείς δεν έβαλε πάνω του τα χέρια.
Δεν πήγαιναν στις ομιλίες του Ιησού μόνο όσοι ήθελαν να ακούσουν έναν προφήτη. Δεν πήγαιναν μόνο όσοι αναζητούσαν πνευματική τροφή. Πήγαιναν και άνθρωποι που αντιτίθονταν στον Κύριο και έψαχναν αφορμή είτε για να τον προκαλέσουν, κάνοντας παρερμηνείες σε ότι έλεγε, είτε για να τον συλλάβουν ως ασεβή και πλάνο. Δεν ήταν κατ' ανάγκην απεσταλμένοι των Φαρισαίων, αλλά απηχούσαν τις φαρισαϊκές απόψεις καθώς και αντιμάχονταν ότι καινούργιο δίδασκε ο Ιησούς. Είναι τα αγκάθια που πνίγουν το σπόρο που πέφτει, για να θυμηθούμε την παραβολή του σπορέως (Λουκ. 8, 7). Τέτοιοι λοιπόν, πήγαν στην ομιλία του Ιησού. Οι κακές τους προθέσεις ήταν ολοφάνερες και δεν μας τις αναφέρει τυχαία ο αυτόπτης μάρτυρας και ευαγγελιστής Ιωάννης. Μόνο που δεν τόλμησαν ούτε να ακουμπήσουν τον Ιησού. Όχι τόσο γιατί αίφνης πίστευσαν, αλλά γιατί δεν το επέτρεψε ο Χριστός. Η δύναμη του Κυρίου, δεν γίνεται ορατή μόνο διά θαυμάτων αλλά είναι και αόρατη παρεμποδίζουσα και συγκρατούσα το κακό. Αυτή η θεία δύναμη, που πηγάζει από τον Χριστό, προστατεύει την Εκκλησία από οιανδήποτε πονηρό και καταχθόνιο πνεύμα προσπαθήσει να τη βλάψει. Ενίοτε μπορεί να επιτρέπει δοκιμασίες και δυσκολίες στις οποίες σφυρηλατείται η πίστη, αλλά ουδέποτε το κακό δύναται να υπερισχύσει. Σ' αυτήν την ανεξάντλητη δύναμη του ιδρυτού της Ιησού Χριστού, στηρίζεται η Εκκλησία, η οποία σήμερα εορτάζει τη γενέθλια ημέρα της.
